Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/36816 Esas 2016/2478 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/36816
Karar No: 2016/2478
Karar Tarihi: 15.02.2016

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/36816 Esas 2016/2478 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tehdit davasında sanık suçlu bulunmuştur. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması gerektiğinden bahisle bozulmuştur. Sanığın temyiz nedenleri doğru bulunmuş ve hüküm bozulmuştur.
TCK'nın 53. maddesi \"(1) Zor durumdaki kişilere veya sevdikleri kişilere yönelik olarak işlenen suçlarda verilen ceza...\" hükmünü içermekte ve (b) bendinde tehdit suçu düzenlenmektedir.

4. Ceza Dairesi 2013/36816 E. , 2016/2478 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, 17.02.2010 tarihli dilekçesinde tanık olarak bildirdiği ve soruşturma aşamasındaki beyanlarında da tehdit sözlerini doğrulamayan ... ve ... dinlenilmeden eksik inceleme sonucu hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.