MAHKEMESİ :Ortaca Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :14.01.2010
NUMARASI :Esas no:2008/144 Karar no:2010/10

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından; vekalet ücreti yönünden, davalı-davacı koca tarafından ise; her iki boşanma davası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden; davalı-davacı kocanın eşine hakaret ettiği ve onu evden kovduğu; buna karşılık davacı-davalı kadının ise güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu; davalı-davacı kocanın eşiyle barışma girişimlerinin ise eşin kusurlu davranışlarını affetme niteliği taşımadığı anlaşılmaktadır. Tarafların gerçekleşen kusurlu davranışları değerlendirildiğinde, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Davalı-davacı kocanın davası bakımından da Türk Medeni Kanununun 166/1.maddesindeki boşanma koşulları oluşmuştur. Durum böyleyken, mahkemece davalı-davacı kocanın davası da kabul edilerek boşanmaya karar verilmesi gerekirken; barışma girişiminin af olarak değerlendirilmesi sonucu kocanın davasının reddine karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenle kocanın boşanma davası yönünden BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı-davalı kadının boşanma davasına ve vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.29.12.2011 (Prş.)