MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tic. Mah. Sıf.)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan kredi kullandığını, kredi borcu ödendiği halde müvekkiline 5.791,46 TL borcunun bulunduğunun bildirildiğini ileri sürerek müvekkilinin 5.791,46 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, dava tarihi itibariyle davacının davalı bankaya toplam 685,30 TL borcu bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davacının, davalı bankaya 08.05.2009 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi ve 13.06.2011 tarihli Yeniden Yapılandırma Protokolünden kaynaklanan borcunun dava tarihi itibariyle 685,30 TL olduğunun tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, İİK"nun 72. maddesi hükmü gereğince açılan menfi tespit davasıdır. Bu durumda mahkemece kurulacak hükmün olumsuz, bir başka deyişle borçlu olunmayan kısmın tespiti şeklinde olması gerekirken olumlu tespit şeklinde hüküm oluşturulup, kabul edilen miktarın açık bir şekilde belirtilmeyerek infazda tereddüt yaratacak biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 17/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.