5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5608 Esas 2021/13988 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5608
Karar No: 2021/13988
Karar Tarihi: 01.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5608 Esas 2021/13988 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan dolayı mahkum edildi ancak nakil vasıtasının müsaderesine yer olmadığına karar verildi. Gümrük İdaresi vekili bu karara itiraz etti ancak Yargıtay verilen hükmü onadı. Ancak sanığın ve Gümrük İdaresi vekilinin mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talepleri incelendiğinde, hükümden sonra yayınlanan 7242 sayılı Yasa'nın sanık lehine hükümler içerdiği görüldü. Bu sebeple, yerel mahkemenin ilgili yasal koşulları göz önünde bulundurarak uygulama yapması gerektiği belirtildi ve karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle:
- Suç tarihi itibariyle 5607 sayılı Yasaya göre suç işlenmiş ve sanık temel cezası belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. maddesi ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerekiyordu.
- Hükümden sonra yayınlanan 7242 sayılı Yasa, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen 3/22. maddede değişiklik yapmıştır.

7. Ceza Dairesi 2019/5608 E. , 2021/13988 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi vekilinin suçta kullanılan nakil vasıtasının müsaderesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Katılan Gümrük İdaresi vekilinin ve sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,

2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,01.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.