MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalının taşınmazında 20/01/2001 tarihli sözleşmeyle kiracı olduğunu, 2013 yılında aylık 720,00 TL kira bedelinde anlaştıklarını, davalı tarafından aleyhine 11.740,45 TL üzerinden icra takibi başlatıldığını, adresine tebligat yapılmadığı için itiraz süresinin geçtiğini, eksik ödenen kira bedelinin 1.480,00 TL olduğunu, taşınmazın yönetiminden kaynaklanan 1.244,00 TL’nin de kira bedeline mahsup edilerek ödendiğini, geriye ödenmesi gereken 236,00 TL borç kaldığını belirterek; davalıya borçlu olmadığının tespitine ve tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; aylık kira bedelinin 720,00 TL olması konusunda 2008 yılından önce kararlaştırıldığını, ödenmeyen 1/1/2008-20/4/2013 arası döneme ilişkin takip başlattığını, ayrıca tahliye davası açtığını, ödeme belgesi sunulmadığını, 2012-2013 hesap ekstrelerini sunmasının haksız olduğunu, iddia edilen giderlerin mahsubunun istenemeyeceğini savunarak davanın reddini ve tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davacının talep edilen kira alacak taleplerinden borçlu olmadığını kabule değer delillerle kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine, 2081 TL icra inkar tazminatının davacıdan alınıp davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Dosyanın incelenmesinde; taraflar arasında 20/01/2001 tarihli kira sözleşmesi imzalandığı, davalı kiraya veren tarafından davacı kiracı aleyhine 20/1/2012-20/4/2013 arası kira alacağına ilişkin 11.170,45 TL asıl + 621,41 TL faiz üzerinden icra takibi başlatıldığı, davacı tarafından dava dilekçesinde ödenmeyen kira bedelinin 1480 TL olduğu, apartman yönetimine ödenen 1244 TL’nin mahsup edilmesi neticesinde 236,00 TL borç bulunduğunun beyan edildiği, takipten sonra da ödeme yapıldığının bildirildiği görülmektedir.

Yargılama sırasında alınan 04/07/2014 tarihli bilirkişi raporuna göre davalının takipten önce kira bedeline mahsuben 10.035,00 TL ödeme yaptığı, 1244 TL apartman ödemesi kabul edildiğinde borcu olmadığı aksi halde 1.135,45 TL borçlu olduğunun bildirildiği, davalının bilirkişi raporuna itirazı üzerine alınan 15/12/2014 tarihli ek bilirkişi raporunda 01/011/2008 tarihinden aylık 720 tl kira ödemesi ile 46.080,00 TL ödemesi gerekirken 35.673,55 TL ödediği, 10.406,45 TL eksik ödeme yapıldığı, davalının takipte 746,00 TL fazlası ile talepte bulunduğu, temerrüde düşürülmediği, davacının takipten sonra 1.676,00 TL ödeme yaptığı, 1.244 TL apartman ödemesinin ise mahkemenin takdirine bırakıldığı tespit edilmiştir.
Her ne kadar mahkemece, elden ödeme yapılmadığına dair yemin edildiği hususu dikkate alınmış ise, kira sözleşmesi kapsamında apartman yönetimine ödendiği belirtilen 1.244,00 TL yönünden değerlendirme yapılmadığı, ek raporda takibin 746,00 TL fazlası ile talep edildiğinin tespit edildiği, takipten sonra ancak dava açılmadan önce yapılan ödemelerin dikkate alınmadığı görülmektedir.
O halde, mahkemece; kira sözleşmesi hükümlerine göre 1244 TL apartman ödemesinin kira bedelinden mahsup edilip edilmeyeceğinin belirlenmesi, ek rapora göre talep edilmesi gereken miktardan fazlasının ve dava açılmadan önce yapılan ödemelerin dikkate alınması sonucu davacının menfi tespit talebinin yerinde olup olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.