4. Ceza Dairesi Esas No: 2013/36347 Karar No: 2016/2422 Karar Tarihi: 15.02.2016
Tehdit - cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/36347 Esas 2016/2422 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, bir kişiye hakaret, aynı kişiye cinsel taciz ve başka bir kişiye tehdit suçlarından mahkum oldu. Temyiz isteği reddedildi ve hükümler onandı. Ancak sanık hakkında katılan bir kişiye yönelik hakaret ve diğer bir kişiye yönelik tehdit eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümleri temyiz edildi ve bu hükümlerin bozulmasına karar verildi. Mahkeme kararında belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK 106/1-2 (sair tehdit), TCK 53 (hak yoksunluğuna hüküm verilmesi), TCK 73/4 (şikayet geri çekilirse dava düşebilir).
4. Ceza Dairesi 2013/36347 E. , 2016/2422 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, cinsel taciz, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1-Sanığa yükletilen katılan ...’ya yönelik cinsel taciz, katılan ...’e yönelik hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezaların yasal bağlamda uygulandığı, Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 2-Sanık hakkında katılan ...’ye yönelik hakaret ve katılan ...’e yönelik tehdit eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince, Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; a-Sanığın, katılan ...’i mesaj atarak tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, katılanın soruşturma aşamasındaki ifadesinde tespit edilen mesaj içeriklerinin TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yasal olmayan gerekçeyle anılan maddenin birinci cümlesi gereğince hüküm kurulması, b-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, c-Katılan ... ...’ın temyiz aşamasında 23.01.2014 tarihli dilekçe ile şikayetinden vazgeçmesi karşısında, TCK"nın 73/4. maddesi uyarınca sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre davanın düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.