Tehdit - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/7141 Esas 2021/29401 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7141
Karar No: 2021/29401
Karar Tarihi: 15.12.2021

Tehdit - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/7141 Esas 2021/29401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir sanık hakkında tehdit suçundan beraat, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ve mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın niteliği ve niceliği dikkate alındığında, kararın temyiz edilemez olduğu sonucuna varılmış ve sanık hakkındaki temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleridir.

4. Ceza Dairesi 2019/7141 E. , 2021/29401 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıyla hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ..."in tebliğnameye uygun olarak, temyiz isteminin REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat ve hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı hükümleri ile sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün temyizinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan sanık ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 15/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.