Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5058 Esas 2021/8483 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün yalnızca katılanlar vekili tarafından temyize getirildiği, sanık tarafından dosyaya sunulan bir temyiz dilekçesi bulunmadığı görülmekle yapılan incelemede;
Olay günü saat 18.30 sıralarında sanık ..."in idaresindeki motosiklet ile meskun mahalde, 12 metre genişliğinde, asfalt kaplama, iki yönlü yolda seyir halinde iken seyrine göre sağdaki tali yoldan kontrolsüzce kavşağa giren 15/05/2005 doğumlu katılan ..."nin idaresindeki bisiklete çarptığı, katılanın hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 6. derece kırık oluşacak şekilde yaralandığı, soruşturma aşamasında düzenlenen tek kişilik trafik bilirkişi raporu ile yargılama aşamasında Adli Tıp Kurumu ... Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen 17/08/2015 tarihli bilirkişi raporu gereği sanığın meydana gelen kazada tali kusurlu olduğunun anlaşıldığı olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin kusur durumuna ve ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 esas 2020/154 karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Meydana gelen kaza sonrası katılanın kemik kırığı olacak ve hayati tehlike geçirecek nitelikte yaralandığı halde, sanığın cezasından TCK’nın 89/2. maddesi gereği artırım yapılırken katılanın sadece kemik kırığı olacak şekilde yaralandığının belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "kastının yoğunluğu" ibaresinin hükümden çıkarılması ve hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama fiili neticesinde katılanın vücudunda kemik kırılmasına ve yaşamını tehlikeye sokan duruma sebebiyet verildiği anlaşıldığından sanığın cezasının TCK"nın 89/2-b, e. maddesi gereğince 1/2 oranında arttırılarak 13 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.