5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/15277 Esas 2021/13978 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/15277
Karar No: 2021/13978
Karar Tarihi: 01.11.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/15277 Esas 2021/13978 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın 5607 sayılı yasa hükümlerine muhalefet ettiği suçundan müsadere cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, temyiz başvurusunun usulsüz tebligat nedeniyle süresinde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebi reddedilmiştir. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın hukuki durumunun 5607 sayılı yasanın değiştirilen ve eklenen maddeleri gözetilerek belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, takdiri indirim uygulama maddesinin yanlış şekilde yazılması, iptal edilen yasa maddelerinin yeniden değerlendirilmesi gerekliliği ve müsaderesi talep edilmeyen eşyanın müsaderesine karar verilmesi gibi nedenlerle hüküm BOZULMUŞTUR.
Detaylı kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5607 sayılı Yasa: Suçun niteliğine göre değişen cezaların belirlendiği yasa.
- 6455 sayılı Yasa: 5607 sayılı yasanın bazı maddelerinde değişiklik yapan yasa.
- 6545 sayılı Yasa: 5607 sayılı yasanın bazı maddelerinde değişiklik yapan yasa.
- 7242 sayılı Yasa: 5607 sayılı yasanın bazı maddelerine eklemeler yapan yasa.
- TCK’nun 7. maddesi: Ceza hukuku temel ilkelerini belirleyen madde.

7. Ceza Dairesi 2021/15277 E. , 2021/13978 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ..."ün gıyabında verilen kararın kovuşturma evresinde en son bildirdiği adresine tebliğ edilmesi ve anılan bu tebligatın sanığın adreste bulunmadığı şerhi ile iade olunması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince sanığın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerekirken, sanığın son bildirdiği aynı zamanda mernis adresi olan adresine doğrudan MERNİS şerhiyle yapılan tebligat usulsüz olduğundan, sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilip, sanığın temyiz talebinin reddine dair 25.01.2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal karan ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-İddianamede müsaderesi talep edilmeyen suça konu eşya hakkında eksavunma alınmadan emanette bulunan sigaraların müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.