Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1946 Esas 2020/2070 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1946
Karar No: 2020/2070
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1946 Esas 2020/2070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya 1.510,81 TL borçlu olduğu için icra takibi başlattı ancak davalı haksız itirazda bulundu. Davacı, itirazın iptali ve icra inkar tazminatının verilmesi için dava açtı. Mahkeme, davayı kabul etti. Ancak davalı tarafından temyiz edildi. Temyiz dilekçesi reddedildi çünkü miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz hakkı bulunmamaktadır.
5219 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK'nun 427. maddesi gereği, temyizle ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL'den 2.080,00 TL'ye yükseltilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmektedir.
Detaylı bilgi için;
- 5219 sayılı Yasa, HUMK'nun 427. maddesi
- 5236 sayılı Yasa, Madde 19
- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı

13. Hukuk Dairesi 2017/1946 E. , 2020/2070 K.

"İçtihat Metni"

...Eğitim A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 02/12/2015 tarih ve 2015/372-2015/486 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacaklı olduğu 1.510,81-TL alacağın tahsili amacı ile başlatılan icra takibine yapılan haksız itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiş, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece kabul edilen ve davalı tarafından temyiz edilen 1.510,81 TL karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK"nun 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.