Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6008 Esas 2020/2409 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6008
Karar No: 2020/2409
Karar Tarihi: 19.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6008 Esas 2020/2409 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, güveni kötüye kullanma suçundan TCK'nın 155/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Sanığın katılana ait aracı kiralayıp iki gün sonra geri getirmemesi, katılanı oyalaması ve aracı farklı bir yerde bırakması suçun işlendiğini göstermektedir. Önceki bozma ilamına uyarak yapılan yargılama sonucunda sanığın suçlu olduğu ve mahkumiyetinin doğru olduğu kabul edilmiştir. TCK 155/1 maddesi güveni kötüye kullanmayı, \"başkasının menfaatini tehlikeye veya zarara düşürmek amacıyla, kendisine veya başkasına yarar sağlamak için bir türlü güveni kötüye kullanmak\" olarak tanımlamaktadır. TCK 50/1-a maddesi, cezalandırılabilmesi için suçun kasıtlı bir şekilde işlenmiş olması gerektiğini belirtmektedir. TCK 52/2-4 maddeleri ise suçun işlenme şekilleri ve cezalarını düzenlemektedir.

15. Ceza Dairesi 2018/6008 E. , 2020/2409 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın suç tarihinde katılana ait olan ... isimli işyerinden ... plakalı aracı günlüğü 60,00 TL olarak iki günlüğüne kiraladığı, iki gün sonra aracı geriye getirmesi gerektiği halde getirmediği, katılanı telefonda bugün yarın getireceğini söyleyerek oyaladığı, katılanı 12/06/2010 tarihinde arayarak aracı... ili ... marketin yanına bırakacağını söylediği, katılanın aracını belirtilen yerden gidip aldığı bu suretle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Dairemizin 29/03/2017 tarih ve 2017/3016 E-2017/8355 K sayılı bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair 05/09/2017 tarihli rapor, sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.