Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23389 Esas 2011/23651 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/23389
Karar No: 2011/23651

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23389 Esas 2011/23651 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 9. Aile Mahkemesi'nde yapılan bir dava sonucunda, manevi tazminat talep eden tarafın kusursuz veya diğerine göre az kusurlu olmasının yanında, boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerektiği belirtilmiştir. Davalının çalışmaması ve evlilik birliğine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmemesi, davacı eşin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olmadığı gibi aşağılanarak evden kovulduğuna ilişkin de delil bulunmadığı belirtilmiştir. Dolayısıyla davacının manevi tazminat talebinin reddedilmesi gerektiği söylenmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri belirtilmemiştir.

2. Hukuk Dairesi 2010/23389 E. , 2011/23651 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ankara 9. Aile Mahkemesi
TARİHİ :22.06.2010
NUMARASI :Esas no:2009/1358 Karar no:2010/954

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davalı tarafından kusurlu kabul edilmesine ilişkin gerekçesi, maddi ve manevi tazminat ile nafaka yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat talep eden tarafın kusursuz veya diğerine göre az kusurlu olmasının yanında, boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması da zorunludur. Davalının çalışmaması ve bu sebeple evlilik birliğine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmemiş olması, davacı eşin kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Davacının aşağılanarak evden kovulduğuna ilişkin de delil yoktur. Mahkemece de, boşanma sebebi olarak davalının evlilik birliğine ilişkin sorumluluklarını yerine getirmemiş olması kabul edilmiş, manevi tazminatı gerektiren kadının kişilik haklarına saldırı sayılabilecek maddi bir hadise ortaya konulamamıştır. Öyleyse davacının manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.12.2011 (Salı)