MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Bozma sonrasında, bozma ilamında belirtilen hususlar doğrultusunda müştekinin beyanının alınarak beraat kararının verildiği ve bu kararın da Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.10.2016 tarih, 2015/783 Esas ve 2016/377 Karar sayılı ilamı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 23.10.2018 tarih ve 2018/302-1592 E.-K. sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde;
Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Cumhuriyet Savcısının temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren başlayacağı ve 22.11.2018 tarihinde tebliğ edilen kararın 27.11.2018 tarihinde temyiz edilmesi sebebiyle, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edildiğinden, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 28.11.2013 tarihli beraat kararının Dairemizin 13.03.2018 tarih, 2017/220 Esas ve 2018/3489 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği halde, bozma sonrasında anılan suça ilişkin yeniden verilen 23.10.2018 tarihli beraat kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek, hırsızlık suçuna ilişkin hasren yapılan temyiz incelemesinde;
Yukarıdaki anılan bozma ilamımızda, müştekiden sanığa işyerinin anahtarını hangi amaçla verdiğinin, sanığın işyerinde çalıştığı dönem zarfında anahtar ile tek başına işyerini açma yetkisinin, yine bilgisayarlar ve kasa üzerinde tek başına tasarruf yetkisinin bulunup bulunmadığın sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilerek, sübut bulan suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin belirtildiği ve bozma sonrasında dinlenen müştekinin de beyanında, sanığın tek başına işyerini açma yetkisinin olduğunu ancak bilgisayarlar üzerinde tasarruf yetkisinin bulunmadığını söylediğinin anlaşılması karşısında, sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.