13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1244 Karar No: 2019/5374 Karar Tarihi: 02.04.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1244 Esas 2019/5374 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suçların hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal olduğu bir davada beraat kararı verilmiştir. Ancak Yargıtay'ın belirlediği içtihatları doğrultusunda müştekinin beyanı alınarak yeni bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bozma sonrasında yapılan incelemede, Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz süresinin başladığı tarihin tebliğ tarihi olduğu kabul edilmiştir. Sanık için bu davada verilen beraat kararının yok hükmünde olduğu belirtilerek, hırsızlık suçundan mahkumiyeti gerektiği kaydedilmiştir. Gerekçe olarak, sanık tek başına işyerini açma yetkisi olduğu için suçun gerçekleştiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi kullanılmıştır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Bozma sonrasında, bozma ilamında belirtilen hususlar doğrultusunda müştekinin beyanının alınarak beraat kararının verildiği ve bu kararın da Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.10.2016 tarih, 2015/783 Esas ve 2016/377 Karar sayılı ilamı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 23.10.2018 tarih ve 2018/302-1592 E.-K. sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde; Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Cumhuriyet Savcısının temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren başlayacağı ve 22.11.2018 tarihinde tebliğ edilen kararın 27.11.2018 tarihinde temyiz edilmesi sebebiyle, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edildiğinden, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir. Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 28.11.2013 tarihli beraat kararının Dairemizin 13.03.2018 tarih, 2017/220 Esas ve 2018/3489 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği halde, bozma sonrasında anılan suça ilişkin yeniden verilen 23.10.2018 tarihli beraat kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek, hırsızlık suçuna ilişkin hasren yapılan temyiz incelemesinde; Yukarıdaki anılan bozma ilamımızda, müştekiden sanığa işyerinin anahtarını hangi amaçla verdiğinin, sanığın işyerinde çalıştığı dönem zarfında anahtar ile tek başına işyerini açma yetkisinin, yine bilgisayarlar ve kasa üzerinde tek başına tasarruf yetkisinin bulunup bulunmadığın sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilerek, sübut bulan suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin belirtildiği ve bozma sonrasında dinlenen müştekinin de beyanında, sanığın tek başına işyerini açma yetkisinin olduğunu ancak bilgisayarlar üzerinde tasarruf yetkisinin bulunmadığını söylediğinin anlaşılması karşısında, sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.