MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/10/2017 tarih ve 2015/138 E- 2017/382 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 05/07/2018 tarih ve 2018/78 E- 2018/800 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, bestesi müvekkili tarafından yapılan "BİNLERCE ÇİÇEK" adı verilen eserin davalıya 2013 yılında e-posta ile gönderildiğini, herhangi bir müzik aleti kullanmayı bilmeyen davalının beste üzerine söz yazdığını, doğal olarak bestesinin ve aranjmanının yapılmasına bir katkı sunmadığını, tüm beste ve aranjmanın müvekkiline ait olduğunu, davalının eser sahipliğine ilişkin %50 talebinin de müvekkilince kabul edilmediğini, buna karşın birkaç gün sonra TTnet müzik, Turkcell müzik, I-tunes, amazon.com, youtube gibi pekçok internet sitesinde eserin yayınlanmaya başlandığını, söz konusu sitelerde eserin söz, müzik ve aranjörünün davalı olarak gösterildiğini, davalı tarafa hukuka aykırı tutumu ve tecavüzü sonlandırması için ihtarname keşide edildiğini ancak istemin reddedildiğini, davalının eylemlerinin haksız olduğunu zira eserin bestesinin müvekkiline ait olduğunu ileri sürerek, anılan müsiki eserinin bestesinin sahibinin müvekkili olduğunun tespitine, eserin yayın, iletim ve tecavüzünün önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00-TL maddi ve 20.000,00-TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, adı geçen eserin söz ve bestesinin müvekkili tarafından vücuda getirildiğini, davacının sadece gitarla icra yaptığını, hususiyetin müvekkili tarafından verildiğini, eser sahipliğine ilişkin tüm özelliklerin müvekkilinde toplandığını, sadece gitar çalmanın eser sahipliği için yeterli olmadığını, davacının fikri bir katkısının olmadığını, davacının yardımının teknik katkı seviyesinde bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddi, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; "BİNLERCE ÇİÇEK" adıyla kamuya sunulan eserin fikri çaba ürünü sözlü musiki ortak eser niteliğinde olduğu, taraflar arasında gerçekleşen e-posta yazışmalarına göre, bestesinin davacı tarafından yapılıp 23.06.2013 tarihinde davalıya gönderildiği, davalı tarafından üzerine besteye uygun söz yazıldığı, bu şekilde davalının da birlikte vucuda getirme iradesi ile anılan musik eserine söz oluşturduğu, davalının kanıt olarak sunduğu CD içerisinde kendisinin musiki eserinin sözlerini icra ettiği tespitin davacı tarafından davalıya gönderilen enstrüman kaydının üzerine gerçekleştirildiği, tarihi kesin olan ilk e-posta kaydının tarihinden daha önceki bir kayıt ile eser sahipliğinin davalıya ait olduğunu gösterir herhangi bir ispat olmadığı, eserin bestesinin davacıya ait bulunduğu, davacının musiki eseri niteliğindeki besteyi vucuda getirmekle eserden doğan işleme, çoğaltma, yayma, temsil ve umuma iletim gibi mali ve umuma arz, adın belirtilmesi, eserin bütünlüğünün korunması gibi manevi haklara kendiliğinden sahip olduğu, vücuda getirilen sözlü musiki eserininin ortak eser sahibi de olsa davalının anılan ortak eseri, yine kendisi gibi ortak eser sahibi olan davacıdan izinsiz olarak ve onun adı olmaksızın kamuya sunmasının ve umuma iletmesinin hukuki olarak mümkün olmadığı, anılan ortak eserin davacının adı olmaksızın kamuya sunulmuş olmasının davacının adının bildirilmesini talep hakkı ile umuma arz hakkına yönelik ihlal oluşturacağı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalının "BİNLERCE ÇİÇEK" adıyla kamuya sunduğu sözlü musiki eserin bestesinin sahibinin davacı olduğunun tespitine, davalının davacının eserden doğan mali ve manevi haklarına tecavüzünün önlenmesine, anılan eserin yayın ve iletiminin önlenmesine, dava tarihine kadar gerçekleşen eylemler karşılığı 1.000,00-TL maddi ve 3.000,00-TL manevi tazminatın dava tarihi olan 07.04.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla isteminin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesi tarafından tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 168,84 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.