MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmekten vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Suça sürüklenen çocuk ..."nun tehdit eylemine ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesinden vazgeçilmesine dair kararlara yönelik temyize gelince,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
Haksız fiile tepki olarak işlenen hakaret suçu nedeniyle, Ceza Muhakemesi Kanununun 223/4-c maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığı" kararı verilmesi gerekirken, ceza verilmesinden vazgeçilmesine dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, "TCK"nın 129/1. maddesi gereğince ceza verilmesinden vazgeçilmesine" ibaresinin karardan çıkarılarak yerine "TCK"nın 129/1. madde ve fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 11/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.