Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4898 Esas 2015/7987 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/101216
MAHKEMESİ : Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2010
NUMARASI : 2009/826 Esas, 2010/570 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık İ.. D.. hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek sanık müdafiin buna yönelik temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mahallinde merciince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden, temyiz incelemesinin diğer sanık S.. B.. hakkında kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Sanık hakkında 2918 sayılı Kanunun Ek 11. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Sanığın yargılama sürecindeki tutum ve davranışları olumlu kabul edilerek takdiri indirime ilişkin TCK"nın 62. maddesiyle cezasında indirim yapıldığı halde seçenek yaptırımlara çevirme ve ertelemeye ilişkin değerlendirme sırasında sabıkasız olan ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir tutumu bulunmayan sanık hakkında "kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde pişman olmaması ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşmadığı" biçimindeki çelişkili gerekçelerle TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanmaması,
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.