Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına dair Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/09/2017 tarihli ve 2016/67 esas, 2017/546 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/01/2019 gün ve 94660652-105-77-17119-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2019 gün ve 2019/5030 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre,
1- Kayden 26/12/1997 doğumlu olup, suçun işlendiği 01/04/2015 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamış bulunulmasında,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/4. maddesinde yer alan “Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan sanık hakkında, aynı Kanun’un 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Somut olayda, suça sürüklenen çocuk ...’ın yokluğunda verilen kararın, Gaziosmanpaşa 18. Asliye Ceza Mahkemesince ek savunmasının alındığı 30.06.2017 tarihli ifadesi sırasında beyan ettiği ve aynı zamanda hüküm tarihinden sonra mahkemeye 22.09.2017 tarihli dilekçeyle de bildirdiği bilinen en son adresi olan “... Mahallesi,... Sokak, No:44/2...” adresine doğrudan MERNİS şerhli olarak tebliğe çıkartıldığı ve tebligatın suça sürüklenen çocuğun bu adresten taşındığı belirtilerek 02.10.2017 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği; ancak yapılan bu tebligatın usulsüz olduğu, zira gerekçeli kararın bilinen en son adrese MERNİS şerhi vurulmadan tebliğe çıkartılması ve bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması sebebiyle bu tebliğe ilişkin tebligat parçasının bila tebliğ iade dönmesi durumunda suça sürüklenen çocuğun MERNİS adresine tebligat yapılması gerektiğinin gözetilmediği, bu yönüyle yapılan tebliğ işlemi geçersiz olduğundan hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 06.09.2017 tarihli kararın suça sürüklenen çocuk ...’a tebliğ edilip, usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (YALOVA) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 06.09.2017 tarihli ve 2016/67 E., 2017/546 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.