MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, hak kazandığı ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle davacının iş akdini feshettiğini, işyerinde çalışırken fazla mesai yaptığını genel tatil ve hafta tatili günlerinde de çalıştığını ancak karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; iddiaların asılsız olduğunu, davacının hak edipte ödenmemiş hiçbir alacağının bulunmadığını, davacının kendisinin işi sebepsiz terk ettiğini, kıdem tazminatına hak kazanamayacağını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesi ile bir kısım işçilik alacakları ile birlikte yıllık izin ücreti talebinde de bulunmuştur. Yargılama aşamasında alınan ilk bilirkişi raporunda bilirkişi tarafından davacının hak ettiği yıllık izin alacağı 2.921,14 TL. olarak hesaplanmış, davacı bu miktara itiraz etmediği gibi dava dilekçesi ile 125,00 TL. olarak istediği yıllık izin alacağını ıslah yolu ile artırarak 2.921,14 TL.ye çıkartmıştır. İlk bilirkişi raporuna sadece davalı tarafından itiraz edilmiş, bunun üzerine başka bir bilirkişiden alınan 2. bilirkişi raporunda yıllık izin ücreti ilk rapora göre daha yüksek hesaplanmıştır.
Davacının dava ve ıslah dilekçesi ile izin ücretinin 2.921,14 TL. olarak istenmesi ve ilk bilirkişi raporuna sadece davalının itiraz etmesi karşısında, davalı yararına oluşan usuli müktesep hak ihlal edilerek, HMK.nın 26. maddesine aykırı olarak ve talep aşılarak 8.448,45 TL. yıllık izin ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.