Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2020/362 Esas 2021/1501 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/362
Karar No : 2021/1501


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı - ...
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2012 yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda hakkında düzenlenen vergi inceleme raporları uyarınca adına re'sen tarh olunan 2012 yılına ait gelir vergisi, aynı yıl Ocak-Mart dönemine ait geçici vergi ile vergilerin üç katı tutarında kesilen ve tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
... Vergi Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararı:
Mahkeme işin esasını inceleyerek, dava konusu 124.930,19 TL gelir vergisi matrahı üzerinden hesaplanan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, Ocak-Mart dönemine ait 61.243,70 TL tutarında hesaplanan aslı aranmayan geçici vergi matrahı üzerinden üç kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezası ve vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle arttırılan kısımları yönünden davayı reddetmiş; anılan matrahları aşan tutarlar üzerinden tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aslı aranmayan geçici vergi üzerinden üç kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezasını kaldırmış; geçici vergi asılları hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Davacının temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 17/10/2018 tarih ve E:2016/5923, K:2018/6388 sayılı kararı:
193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120. maddesinin 5. fıkrasında; yapılan incelemeler sonucunda geçmiş dönemlere ait geçici verginin %10’unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde eksik beyan edilen bu kısım için re’sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici verginin terkin edileceği ancak gecikme faizi ve cezanın tahsil edileceği kuralına yer verilmiştir.
Davacı adına geçici vergi üzerinden ceza kesilmesi yukarıda belirtilen hükme uygun ise de, yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi niteliği taşıyan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat ceza kesilmesi gerektiğinden, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmında hukuka uygunluk görülmemiştir.
Diğer temyiz istemleri yönünden, davacı tarafından ileri sürülen iddialar kararın bu hususlara ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Daire bu gerekçeyle, mahkeme kararının aslı aranmayan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının reddi yolundaki hüküm fıkrasını bozmuş; bu kısım dışında kalan hüküm fıkrasını onamıştır.
Davalının karar düzeltme istemini reddetmiştir.
Kayseri Vergi Mahkemesi'nin 07/11/2019 tarih ve E:2019/579, K:2019/808 sayılı ısrar kararı:
Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarında, davacının sahte ödeme kaydedici cihaz fişlerini yasal defterlerine kaydederek vergi ziyaına sebebiyet verdiği, ayrıca bir kısım alış belgelerini de ibraz etmeyerek dönem kazancını gizlediği hususları tespit edilmiştir.
Sahte belge kullanma ve belge gizleme fiillerinin 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinde belirtilen üç kat vergi ziyaı cezası kesilmesi gereken eylemlerden olduğu dikkate alındığında geçici vergiye bağlı olarak vergi ziyaı cezasının üç kat tutarında kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Ayrıca geçici verginin zamanında tahakkukunu engelleyen veya geçici verginin eksik tahakkukuna sebep olan eylemlerle bir bağ kurulmaksızın vergi ziyaı cezasının kaç kat kesileceği hakkında bir değerlendirme yapılması hukuki değildir. Geçici verginin, gelir vergisine mahsup edilmesi, geçici verginin eksiksiz olarak beyan edilmesine, tahakkuk ettirilmesine ve tahsil edilmesine bağlı olup noksan beyan edilen, zamanında tahakkuk etmemiş olan geçici verginin mahsup edilebilir bir vergi olduğundan da bahsedilemez.
Bu nedenle, geçici verginin, gelir vergisine mahsup edilecek peşin vergi olması hususu, vergi ziyaı cezasının bir kat kesilmesini gerektirmemektedir.
Vergi mahkemesi bu ek gerekçeyle bozulan kısım yönünden ısrar etmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Geçici vergiye bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı belirtilerek aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyizen incelenen ısrar kararının, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Danıştay Dokuzuncu Dairesinin yukarıda yer verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar kararının bozulması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davacının temyiz isteminin KABULÜNE,
2- ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı ısrar kararının BOZULMASINA,
3- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren on beş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



X - KARŞI OY:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesinin 4. fıkrasında, yapılan incelemeler sonucunda, geçmiş dönemlere ait geçici verginin %10'u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re'sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve ceza tahsil edileceği kurala bağlanmıştır.
Sahte belge kullanma ve belge ibraz etmeme suretiyle 2012 takvim yılının geçici vergi beyannamelerinde eksik hasılat bildirdiği anlaşılan davacının, noksan geçici vergi tahakkukuna yol açtığı açıktır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 341. maddesinde, vergi ziyaının, mükellefin veya sorumlunun vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesini veya eksik tahakkuk ettirilmesini ifade ettiği belirtilmiştir. Aynı Kanun'un 344. maddesinin birinci fıkrasında, 341. maddede yazılı hallerde vergi ziyaına sebebiyet verildiği takdirde ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği; ikinci fıkrasında ise vergi ziyaına 359. maddede yazılı fiillerle yol açılması halinde cezanın, üç kat olarak uygulanması gerektiği kurala bağlanmıştır. Bu düzenlemeler karşısında vergi ziyaı cezasının, ziyaa uğratılan verginin kaç katı tutarında kesileceğinin, vergi kaybına yol açan eylemin, Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinde sayılan eylemlerden olup olmadığına göre belirlenmesi gerekmektedir. Cezanın belirlenmesinde yasa koyucunun belirlediği başka bir ölçüt bulunmamaktadır.
Sahte belge kullanma ve belge ibraz etmeme suretiyle eksik hasılat bildirdiği anlaşılan davacının, vergi kaybına, Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinin (a/2) işaretli bendinde yazılı eylemlerle yol açtığı açıktır.
Öte yandan, geçici verginin, cari yılın gelir vergisine mahsup edilebilmesi; hesaplanacağı hasılatın ait olduğu geçici vergi beyan döneminde verilen geçici vergi beyannamesinde beyan edilmesine, tahakkuk ettirilmesine ve tahsil edilmiş olmasına bağlıdır. Bu nedenle eksik beyan edilmekle zamanında tahakkuk etmesi önlenmiş olan geçici verginin, ait olduğu dönemin gelir vergisine mahsup edilebilir bir vergi olduğundan söz edilemeyeceğinden davacı adına vergi kaybına yol açtığı eyleminin niteliğine göre geçici verginin üç katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, ısrar kararına davacı tarafından yöneltilen temyiz isteminin reddi gerektiği oyu ile Kurul kararına bu yönden katılmıyorum.