MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının dosyası dairemize gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
... 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 21/05/2014 tarih ve 2010/840 E. 2014/305 K. sayılı kararının davalı şirket vekili ile ihbar olunan vekili tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 18/12/2017 tarihli 2016/1822 E.-2017/7349 K. sayılı kararıyla davalı şirket vekilinin ve ihbar olunan vekilinin adli yardım talebinin reddine karar verildiği, kararın itirazen incelenmesinin davalı şirket vekili ile ihbar olunan vekili tarafından istenilmesi üzerine dosyanın HMK’nun 337. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334 ve devamı maddeleri uyarınca; adli yardım talebinde bulunan kimsenin, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğunu ispat etmesi, davada veya talepte haklı olduğu hususunda da mahkemede kanaat uyandırması gerekir.
Aynı Kanunun 336/2. maddesine göre de; adli yardım talebinde bulunacak kişinin, yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren, mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye ibraz etmesi zorunludur.
Somut olayda; adli yardım talebine ilişkin dilekçe ve ekinde yer alan bilgi ve belgeler, tek başına adli yardım talebinde bulunan davalı şirketin ve ihbar olunanın ödeme gücünden yoksun olduğunu ispatlar nitelikte değildir.
Yukarıdaki nedenlerle Yargıtay.... Hukuk Dairesi"nin adli yardım talebinin reddine ilişkin kararı yasaya uygun olduğundan, davalı şirket vekilinin ve ihbar olunan vekilinin yerinde bulunmayan itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı şirket vekili ile ihbar olunan vekilinin yerinde görülmeyen itirazlarının HMK’nun 337/2. maddesi gereğince kesin olarak ayrı ayrı REDDİNE, 04/11/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.