Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4207 Esas 2019/12201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.09.2017 gün ve 2017/297 Esas, 2017/346 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak müsnet suçlardan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-b. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın aşamalardaki savunmalarında mağdurenin evden kaçarak Kayseri"ye geldikten sonra kendisini bir kaç kez aradığını, bu esnada kendisinin İstanbul"da bulunduğunu belirtmesi karşısında, mağdure hakkında düzenlenen 20.08.2016 ve 18.04.2018 tarihli raporlarda hymende taze yırtık tespit edildiği de gözetilerek suç tarihleri olan 15-20 Ağustos 2016 tarihleri arasındaki kullandığı cep telefonu numarasından HTS kayıtları ile baz istasyonu araştırması yapılarak sanığın bu tarihlerde nerede olduğu belirlendikten sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında Uludağ Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından düzenlenen 03.10.2017 günlü 1360 sayılı rapor ile sanığın 09.03.2011 günlü başvurusu üzerine sınır zeka ve davranış problemleri ön tanılarıyla takibe alındığının ve 11.04.2011 tarihinden sonra kontrollerine devam etmediğinin bildirilmesi, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu rapor da dikkate alınarak TCK"nın 32/1-2. maddesi kapsamında rapor aldırılmasının talep edilmesi üzerine, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 26.02.2018 günlü raporda sanık hakkında daha önceden hazırlanan 03.10.2017 tarihli, 1360 sayılı rapor bulunmadığından değerlendirilemediği belirtilerek mevcut haliyle sanığın TCK"nın 32/1-2. maddesi kapsamında akıl hastalığı olmadığının belirlenmesi karşısında, tam bir vicdani kanaatin oluşması bakımından sanığın tüm raporlar ve tedavi evrakıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu Genel Kuruluna sevk edilerek gözlem altına alınıp, muayenesi yapıldıktan sonra suç tarihi itibarıyla herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, şayet varsa bu nedenle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamayacağı veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı hususlarında rapor aldırılarak, mevcut raporlar arasındaki çelişki giderildikten sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.