22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/27441 Karar No: 2020/3063 Karar Tarihi: 20.02.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27441 Esas 2020/3063 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/27441 E. , 2020/3063 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde Kasım 1999 – Kasım 2011 tarihleri arasında çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş akdinin feshedildiğini, haklarının ödenmediğini, bu nedenle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 1.250.00 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalılar vekili, zaman aşımı itirazında bulunduklarını, açılan davayı kabul etmediklerini reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: Somut olayda, davacının alacak talepleri dava dilekçesinde iş sözleşmesinin fesi tarihin 2011 Kasım ayı olarak belirtilmesi sebebiyle 30.11.2011 tarihine kadar hesaplanmıştır. Ancak dosya kapsamına göre davacının dava dilekçesinde fesih tarihini sehven kasım 2011 olarak belirttiği açıktır. Buna göre, kayıtlar ve davalı işverenin yazılı beyanlarında belirttiği üzere fesih tarihi 24.02.2012 olduğuna göre bu tarih esas alınarak alacakların hesaplanması gerekirken talebin aşılamayacağından bahisle hesap yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.