Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23472 Esas 2011/23186 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/23472
Karar No: 2011/23186

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23472 Esas 2011/23186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir boşanma davasıyla ilgili olarak verilmiştir. Mahkeme, çiftin birlikte olan çocuklarının velayeti ve tedbir nafakası konularında karar vermiştir. Ancak mahkemenin verdiği kararlar yasalara uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda; çiftin çocuklarının yanında kalma süreleri belirlenerek tedbir nafakasına hükmedilmesi gerektiği ancak bu konuda bir karar verilmediği için kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, ayrıca haksızlık yapılan kadına verilen maddi tazminatın yetersiz olduğu ve daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın temyiz edilen bölümleri bozulmuş, diğer bölümleri ise onanmıştır. Kararda; Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 42. ve devamı maddelerine atıfta bulunulmuştur.

2. Hukuk Dairesi 2010/23472 E. , 2011/23186 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Beykoz Aile Mahkemesi
TARİHİ :12.10.2009
NUMARASI :Esas no:2009/285 Karar no:2010/1037

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar, nafakalar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kocanın tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden; davalı-davacı kadının yanında bulunan çocukların yargılama sırasında davacı-davalı babanın yanına giderek onunla kalmaya başladıkları anlaşılmaktadır. Mahkemece gerek boşanma davası, gerekse birleşen bağımsız tedbir nafakası davaları yönünden tahsilde tekerrür olmayacak şekilde ortak çocukların anne yanında kaldıkları dönem tespit edilerek bu dönemle sınırlı olmak üzere tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken; bu konuda bir karar verilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın O."ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran N."ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.12.2011 (prş)