MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Çanakkale 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 11/07/2018 tarih ve 2017/486-2018/192 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın Çanakkale Şubesinden 27/01/2012 tarihinde 500.000,00 TL bedelli 5 yıl vadeli kredi aldığını, aldığı krediyi erken kapatmak istemesi üzerine bakiye borcu olan 349.132,16 TL"sini ödediğini, ayrıca kendisinden 13.784,53 TL erken kapatma komisyonu adı altında tahsilat yapıldığını, davalı banka ile imzalanan sözleşmede bu konuda düzenleme var ise de bu durumun haksız şart niteliğinde olduğunu, bu düzenlemenin müzakere edilmeden sözleşmeye tek taraflı konulan bir düzenleme olduğunu ileri sürerek haksız tahsil edilen 13.784,53 TL"nin 23.10.2013 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ticari taksitli kredi kullandığını, imzalanan Genel Kredi Sözleşmesinin 15.6 md. gereğince kredinin erken kapatılmasının müvekkilinin onayına tabi olduğunu, sözleşmenin taraflar arasında bağlayıcı olduğunu, davacıya kredinin erken kapatılması halinde bu durumun bir maliyeti olacağının ve bu maliyetin karşılanması halinde kredinin erken kapatılabileceğinin bildirildiğini, davacının talimatı ile kredinin erken kapatılıp BSMV dahil 13.784,53 TL erken kapatma komisyonu tahsil edildiğini, davacının öderken herhangi bir itirazda bulunmadığını, ihtirazi kayıt ileri sürmediğini, bu tür bir maliyetin davacıya yansıtılmasının yasal düzenlemeler ile bankacılık ve ticari teamüllere uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında akdedilen 27/01/2012 tarihli kredi sözleşmesinde davalı banka tarafından kullandırılan kredinin erken kapatılması halinde ücret alınabileceğine dair hüküm bulunduğu, davacıdan kullandığı ticariyi erken kapatması nedeniyle davalı banka tarafından % 3,76 orana denk gelen 13.784,53 TL erken kapama komisyonu masrafı tahsil edildiği, diğer banka uygulamalarında sektör uygulamasının ağırlıklı ortalama olarak % 2 olduğu, bu nedenle diğer bankalarca uygulanan ortalama % 2 oranında masraf tahsilatının genel uygulamaya da uygun olacağı, buna göre kapanan kredinin kalan ana para bakiyesi 349.132,16 üzerinden hesaplanan % 2 erken kapama komisyonunun 7.331,78 TL olduğu, davacıdan fazla tahsil edilen 6.452,75 TL"nin iade edilmesinde davacının haklı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 6.452,75 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 329,79 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 01/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.