MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27/12/2016 tarih ve 2015/56 E- 2016/467 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 05/07/2018 tarih ve 2018/168 E- 2018/782 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından “ATLASJET INTERNATIONAL AIRWAYS” ibareli markanın tescili için davalı Kuruma 2004/28298 başvuru numarası ile başvuruda bulunulduğunu, davalı şirketin “ATLAS HAVACILIK A.Ş A+ŞEKİL” ibareli markasını gerekçe göstererek tescil başvurusuna itiraz ettiğini, başvuru kapsamında yer alan 37. ve 39. sınıftaki hizmetlerin davalı şirket markasının koruma kapsamında yer alan hizmetlerle aynı ve benzer olduğu gerekçesi ile nihai olarak TPMK YİDK’in 13/10/2014 tarih 2014-M-14098 sayılı kararı ile başvurunun reddine karar verildiğini, müvekkili şirketin davalı kurum nezdinde “ATLASJET” ibaresini içeren tescilli markalarının bulunduğunu, “ATLASJET INTERNATIONAL AIRWAYS” markasının da diğer markaların serisi olarak kullanılmak üzere tescilinin talep edildiğini, “ATLASJET INTERNATIONAL AIRWAYS” ibareli markanın 16, 35, 37, 39 ve 41. sınıflarda tescili için 2004/28303 sayılı başvuruda bulunulduğunu, başvurunun davalı şirketin markası gerekçe gösterilerek reddedildiğini, bu kararın Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin Yargıtay tarafından onanan 2007/46 E.-2010/71 K.sayılı kararı ile iptal edildiğini, davalı şirketin kötü niyetli itirazda bulunduğunu, müvekkilinin “ATLASJET INTERNATIONAL AIRWAYS” markası üzerinde kazanılmış hakkının bulunduğunu, “ATLASJET INTERNATIONAL AIRWAYS” markası ile davalı şirket markalarının görsel, sescil, kavramsal ve anlamsal bakımdan benzer olmadığını, “ATLAS” ibaresinin yalnızca davalı şirkete ait bir marka olmadığını, dava konusu markadaki esas unsurun “ATLASJET” ibaresi olduğunu, markanın 2004 yılından itibaren kullanıldığını, “ATLASJET” ibaresinin aynı zamanda müvekkilinin ticari unvanı olduğunu ileri sürerek YİDK’in 13/10/2014 tarih 2014-M-14098 sayılı kararının iptaline başvurunun tüm sınıflar açısından tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Ticaret A.Ş. vekili, müvekkilinin itirazında kötü niyetli olmadığını, davacının önceki mahkeme kararından doğan kazanılmış hakkının bulunmadığını, ticaret unvanının marka şeklinde korunacağına dair bir düzenleme bulunmadığını, emsal olarak gösterilen markaların hiç birinin dava konusu marka ile aynı olmadığını, markaların her açıdan benzer olduğunu, anlamsal olarak iltibas oluşturacak seviyede bulunduğunu, davacının markasının tescili halinde davacının müvekkilinin markasından haksız olarak yararlanacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Kurum vekili, markada vurgulanan ve ön plana çıkarılan unsurun “ATLAS” ibaresi olduğunu, diğer unsurların tasvir edici nitelikte olup markaya herhangi bir ayırt edici unsur katmadığını, bu ibarenin aynen diğer davalı markasında da yer aldığını, markaların benzer olduğunu, bu durumun tüketici nezdinde marka sahipleri arasında idari ve iktisadi bağlılık bulunduğu izlenimini ortaya çıkaracağını, davacının markasının davalının markasının serisi olduğunun düşünüleceğini, olayda iltibas ihtimalinin gerçekleştiğini, KHK 8/1-b şartlarının uygulama şartlarının oluştuğunu, daha önceki dava 556 sayılı KHK 7/1-b ile ilgili iken bu davanın 8/1b maddesi ile ilgili olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesi talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, KHK m. 8/1-b’nin şartlarının somut olayda bulunduğu, TPMK YİDK’nın 2014-M-14098 sayılı kararının iptali koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.