15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4466 Karar No: 2020/2395 Karar Tarihi: 19.02.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4466 Esas 2020/2395 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendisine ait olmayan iş yerini devir bahanesiyle dolandırıcılık yaparak 8.500 TL para aldığı iddiasıyla suçlu bulunmuştur. Dosya uzlaşma kapsamında olduğu için uzlaşma bürosuna tevdi edilmiş ancak uzlaşma sağlanamamıştır. Mahkeme, delilleri ve açıklamaları doğrultusunda suçun sanığa ait olduğu kanaatine vararak sanığın suçlu olduğuna hükmetmiştir. 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma kapsamında olan dolandırıcılık suçu için sanığın cezası TCK'nın 157/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddelerine uygun olarak belirlenir.
15. Ceza Dairesi 2018/4466 E. , 2020/2395 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanığın kendisine ait olmayan ... Market isimli iş yerini, katılan ...’e devrini yapacağından bahisle 8.500 TL parasını aldığı bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda; sanığın savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamına göre suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA,19/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.