MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ücret alacağına işletilecek faizin başlangıç tarihi uyuşmazlık konusudur.
İş yargılamasında TİS.den kaynaklananlar hariç, ücret ve ücret kapsamındaki alacaklara 4857 sayılı İş Kanununun 34.maddesi uyarınca en yüksek banka mevduat faizine, bunun dışındaki alacaklara (ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, vergi iadesi, kira alacağı gibi) ise yasal faiz yürütülmelidir.
Kıdem tazminatı dışındaki alacaklara faize hak kazanabilmek için kural olarak işverenin temerrüde düşürülmesi gerekir. Bununla birlikte bireysel ya da toplu iş sözleşmesiyle, talep konusu alacakların ödeme zamanıyla ilgili olarak açık bir hükme yer verilmişse, belirlenen ödeme tarihi faiz başlangıcı olarak esas alınır (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2008/30158 E, 2008/28418 K.).
Davadan önce temerrüt yoksa dava dilekçesinde talep edilen miktarlar için dava tarihinden, ıslah dilekçesi ile talep edilen miktarlara ise ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekir.
Davacı davalıyı davadan önce temerrüde düşürmüşse ve talep varsa kıdem tazminatı dışındaki alacakların tamamına temerrüt tarihinden faiz yürütülmeli ve alacaklar davadaki- ıslahtaki şeklinde bölünmemelidir.
Somut olayda, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi sonucunda, sunulan delillerden davacı delilleri inandırıcı kabul edildiğinden Mahkemenin davanın kısmen kabul kararı yerinde ise de,
Davacı Vekilinin temerrüt ihtarnamesinin fazla çalışma ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti ve yıllık ücretli izin alacağını kapsadığı, ücret alacağını kapsamadığı, başka bir deyişle davalının ücret alacağı açısından temerrüde düşürülmediği anlaşıldığından ücret alacağına dava ve ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken temerrüt tarihinden faiz yürütülmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının ücret alacağına ilişkin 4. paragrafın tamamen çıkartılarak, yerine;
“ 393,30 TL. ücret alacağından;
100,00 TL. sinin dava tarihi olan 25.01.2005 tarihinden,
293,30 TL. sinin ıslah tarihi olan 27.02.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, “ paragrafının yazılması suretiyle hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15.02.2012 tarihinde oy birliği ile karar verildi.