Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2020/399 Esas 2021/1469 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/399
Karar No : 2021/1469


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı-…
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

2- (DAVACI) …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararının aleyhe olan hüküm fıkralarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Tasfiyesi tamamlanan … İnşaat Nakliye Elektrik Temizlik Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin tasfiye öncesi hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına 2009 yılının Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen geçici vergiler ile vergilerin üç katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararı:
Tasfiye Halinde … İnşaat Nakliye Elektrik Temizlik Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin ticaret sicil kaydı 11/08/2011 tarihinde terkin edilmiş, bu husus 07/09/2011 tarih ve 7894 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi'nde ilân edilerek şirketin tasfiyesi tamamlanmıştır. Şirketin, uyuşmazlık konusu dönemde sahte fatura ticareti yaptığının tespit edilmesi üzerine 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30. maddesi uyarınca re'sen takdir nedeninin varlığından bahisle şirket kanuni temsilcisi adına dava konusu cezalı tarhiyat yapılmıştır.
11/08/2011 tarihinde tüzel kişiliği sona eren şirketin haklara sahip olması ve borçlu kılınması hukuken mümkün olmadığından, şirket adına vergi tarh edilemeyecek ve ceza kesilemeyecektir. Ancak, 5904 sayılı Kanun ile 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 17. maddesine eklenen (9) numaralı fıkra uyarınca 2009 yılının Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerinde kanuni temsilci olan kişiler adına şirketi temsilen tarhiyat yapılabilmesi mümkün olmakla birlikte 30/12/2009 ile 20/07/2010 tarihleri arasında şirket müdürü, 20/07/2010 ile 07/09/2011 tarihleri arasında ise tasfiye memuru olarak şirketi temsil ve ilzama yetkili olan davacının, anılan dönemlerde şirketle ilgisi bulunmamaktadır. Bu nedenle, dava konusu Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerine ait cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk görülmemiştir.

Dava konusu Ekim-Aralık dönemine ait cezalı tarhiyata gelince; 30/12/2009 ilâ 20/07/2010 tarihleri arasında şirket müdürü olarak şirketi temsil ve ilzam ile yetkili bulunan davacı adına anılan dönem için şirketi temsilen tarhiyat yapılabilmesi mümkündür.
Bu durumda, dosyanın esası incelenerek tarhiyatın ve kesilen cezanın yerinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Dosyada mevcut bulunan ve davacının kanuni temsilcisi olduğu şirket hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu ile bu raporun atıf yaptığı … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporundaki tespitlerden, şirketin düzenlediği faturaların gerçek bir mal teslimi ya da hizmet ifasına dayanmadığı anlaşıldığından, Ekim-Aralık dönemine ait geçici vergi aslı üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Diğer taraftan, mahsup süresi geçen Ekim-Aralık dönemine ait geçici vergi aslında hukuka uygunluk görülmemiştir.
Vergi Mahkemesi bu gerekçeyle Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerine ait cezalı tarhiyatlar ile Ekim-Aralık dönemine ilişkin geçici vergi aslını kaldırmış; Ekim-Aralık dönemine ait vergi ziyaı cezası yönünden davayı reddetmiştir.
Davacının temyiz istemini inceleyen Danıştay Üçüncü Dairesinin 15/02/2018 tarih ve E:2014/874, K:2018/615 sayılı kararı:
Dava konusu cezalı tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu ve davacı adına aynı nedenle 2009 yılı için re'sen tarh edilen kurumlar vergisine karşı açılan davada verilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının davanın kısmen reddine dair hüküm fıkrası, Danıştay Üçüncü Dairesinin 15/02/2018 tarih ve E:2014/868, K:2018/613 sayılı kararıyla bozulduğundan, uyuşmazlık konusu vergi ziyaı cezası hakkında bozma kararı sonrasında oluşacak hukuki durum dikkate alınarak yeniden karar verilmesi gerekmektedir.
Daire bu gerekçeyle kararın davanın kısmen reddine ilişkin hüküm fıkrasını bozmuş; davalının karar düzeltme istemini reddetmiştir.
… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararı:
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un "Kanuni Temsilcilerin Sorumluluğu" başlıklı mükerrer 35. maddesinin beşinci fıkrasında, amme alacağının doğduğu ve ödenmesi gerektiği zamanlarda kanuni temsilci veya teşekkülü idare edenlerin farklı şahıslar olmaları halinde bu şahısların, amme alacağının ödenmesinden müteselsilen sorumlu tutulacağı; altıncı fıkrasında ise kanuni temsilcilerin sorumluluklarına dair 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nda yer alan hükümlerin, bu maddede düzenlenen sorumluluğu ortadan kaldırmayacağı belirtilmiştir. Anılan fıkralar Anayasa Mahkemesince iptal edilmişse de uyuşmazlık konusu dönemde yürürlükte bulunduğundan, amme alacağının doğduğu 31/12/2009 tarihinde davacının kanuni temsilci olarak sorumluluğunun bulunduğu anlaşılmıştır.
Vergi mahkemesi, dava konusu Ekim-Aralık dönemine ilişkin cezalı tarhiyat yönünden ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak bu gerekçeyle, diğer yönlerden ise aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar etmiş ve aynı yönde hüküm kurmuştur.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI: Davalı tarafından, davacının dava konusu vergilendirme dönemlerinden kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu olduğu; davacı tarafından ise amme alacağının asıl borçlusu şirketin 30/12/2009 tarihinde devralındığı, devreden şahıslarca şirkete ait defter ve belgelerin kendisine verilmediği, devir tarihinden sonra da herhangi bir defter veya belge bastırılmadığı, maliyetlerin kaldırılamaması nedeniyle tasfiye kararının alındığı, dava konusu amme alacağından sorumluluğunun bulunmadığı belirtilerek ısrar kararının aleyhe olan hüküm fıkralarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI: Taraflarca cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'NİN DÜŞÜNCESİ: 30/12/2009 tarihi itibarıyla şirket müdürü olarak görevlendirilen davacının dava konusu vergi ve cezalardan kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu tutulması hukuka uygun düşmediğinden, davacının temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının davanın kısmen reddine dair hüküm fıkrasının bozulması, davalının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY:
Tasfiyesi tamamlanan … İnşaat Nakliye Elektrik Temizlik Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'nin tasfiye öncesi hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 17. maddesinin (9) numaralı fıkrası uyarınca kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına 2009 yılının Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri için geçici vergi tarh edilmiş, vergilerin üç katı tutarında vergi ziyaı cezası kesilmiştir.
13/01/2010 tarih ve 7478 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilân edilen 30/12/2009 tarihli ortaklar kurulu kararı uyarınca şirket ortaklarından … 'ın hisselerini 30/12/2009 tarihli noter tasdikli hisse devir sözleşmesi ile şirketin kuruluşundan sonra devralarak şirket ortağı olan davacı, aynı ortaklar kurulu kararıyla on yıllığına şirket müdürü olarak görevlendirilmiş ve şirketi münferiden atacağı imza ile temsil ve ilzama yetkili kılınmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
Uyuşmazlık konusu dönemde yürürlükte bulunan mülga 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 540 ilâ 548. maddelerinde limited şirketin yönetim ve temsil organı olan müdürler hakkındaki düzenlemelere yer verilmiş; 540. maddesinde, aksi kararlaştırılmış olmadıkça ortakların hep birlikte müdür sıfatıyla şirket işlerini idareye ve şirketi temsile mezun ve mecbur oldukları, şirket mukavelesi veya umumi heyet kararı ile şirketin idare ve temsilinin ortaklardan bir veya birkaçına bırakılabileceği belirtilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Davalının temyiz istemi yönünden:
Vergi mahkemesince verilen ilk kararın, davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm fıkrasına yönelik davalı idarece temyiz isteminde bulunulmadığından anılan hüküm fıkrası kesinleşmiştir.
Vergi mahkemesince verilen ilk kararın davanın kısmen reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasından sonra ilk karar ile aynı yönde verilen ısrar kararının varlığı, ilk kararın kesinleşen hüküm fıkrasının temyizen incelenmesini olanaklı kılmayacağından, davalı idarenin, kararın sözü edilen hüküm fıkrasına yönelttiği temyiz iddialarının incelenmesi mümkün bulunmamaktadır.
Davacının temyiz istemi yönünden:
Davacının 30/12/2009 tarihli ortaklar kurulu kararıyla şirket müdürü olarak görevlendirilmesi ile kanuni temsilci sıfatını kazandığı anlaşılmaktadır. Anılan hususun ticaret siciline tescili ve ilânı ise açıklayıcı mahiyettedir.
Bu durumda, 30/12/2009 tarihi itibarıyla şirket müdürü olarak görevlendirilen davacının dava konusu Ekim-Aralık dönemine ait geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasından kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu tutulması hukuka uygun görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1-Davalının temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2-Davacının temyiz isteminin KABULÜNE,
3- … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı ısrar kararının davanın kısmen reddine ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
4- Yeniden verilecek kararda karşılanacağından, yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına,
2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin (1) numaralı fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren on beş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.




X - KARŞI OY:
Israr kararının, davanın kısmen reddine dair hüküm fıkrasının Danıştay Üçüncü Dairesinin kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeyle bozulması gerektiği oyu ile karara bu yönden katılmıyorum.