MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/12/2016 tarih ve 2016/35 E- 2016/229 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi"nce verilen 29/06/2018 tarih ve 2017/704 E- 2018/1525 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili firmanın % 49 oranında hissedarının İtalyan mobilya komponentleri firması IVARS S.P.A firması olduğunu, IVARS S.P.A. firmasının ürünlerinin Türkiye’deki satış temsilcisinin müvekkili olduğunu, müvekkili firmanın satışını yaptığı ürünlerin tasarımının IVARS S.P.A tarafından yapıldığını, bu ürünlerle ilgili Türkiye’deki tescil haklarının da müvekkiline verildiğini, müvekkilinin 2015/00209 no"lu ofis koltukları için iç sırt plastiği tasarımının tescili için TPMK’ya 15/01/2015 tarihinde başvuru yaptığını, ancak başvuruya üçüncü kişilerce yapılan itiraz üzerine talebin iptal edildiğini, davalının ise müvekkilince yapılan başvurudan 12 gün sonra aynı tasarımı ihtiva eden sandalye tasarımı ile ilgili başvuru yaptığını, ilandan haberdar olunmadığı için 2015/00561 tescil numarası ile 27/01/2015 tarihinde tescil işleminin yapıldığını, davalının tasarım dosyasındaki 02 numaralı tasarımın “SIRT KISMI” ve “LAMA” kısmının müvekkilinin başvurusunu yaptığı ve 2014 yılında ortağı olan firmadan ithal edilen “JOJO” isimli model ile birebir aynı olduğunu, davalının tasarımının yenilik ve ayırt edicilik özelliğinin bulunmadığını ileri sürerek, davalının 2015/00561-2 numaralı tasarımının hükümsüzlüğü ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının sunduğu delillerin türkçe tercümesinin dosyaya sunulması gerektiğini, davacının tasarım sahibi veya tasarımcının halefi olmaması sebebiyle dava açma konusunda aktif husumet ehliyetinin olmadığını, “JOJO” isimli modelin tescil hakkının davacıya verildiğine dair dosyada bilgi ve belge bulunmadığını, ürünler arasında farklılık sayılmadan dahi ortak özellikler bulunmadığını, müvekkilinin tasarımının ayırt edici niteliği bulunduğunu ve yenilik unsurunu haiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu davalıya ait 2015/00561-2 no"lu endüstriyel tasarımın IVARS SPA JOJO ürünüyle karşılaştırıldığında ufak ayrıntılar dışında benzer oldukları, davalının endüstriyel tasarımının tescilinden önce “JOJO” isimli ürünün 28 Şubat 2013 tarihli görüntüyle daha önce kamuya sunulduğu, bu nedenle dava konusu endüstriyel tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasfı bulunmadığı gerekçesi ile davacı tarafın davasının kabulü ile davalıya ait 2015/00561-2 nolu endüstriyel tasarım daha önce varolduğu anlaşılan bir tasarım olup, yenilik vasfı bulunmadığından hükümsüzlüğüne, TPMK kayıtlarından terkin edilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,01/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.