Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/35240 Esas 2016/2070 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/35240
Karar No: 2016/2070
Karar Tarihi: 09.02.2016

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/35240 Esas 2016/2070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığa yüklenen tehdit suçu ile ilgili verilen hüküm temyiz edilmiştir. İnceleme sonucunda, sanığın işlediği suçun kanuna uygun biçimde işlendiği ve aleyhine temyiz olmadığı için artırım yapılmadığı belirlenmiştir. Mahkemenin eleştiriler dışında cezayı kanuna uygun bir şekilde uyguladığı tespit edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK m. 43/2-1: İşlenen suçun cezasının artırımına ilişkin hükümleri içerir.

4. Ceza Dairesi 2013/35240 E. , 2016/2070 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM :Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Koşulları oluştuğu halde TCK"nın 43/2-1. maddesi uyarınca artırım yapılmamış ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozmayı gerektirmediği,
Eleştiri dışında cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.