Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kadının ziynet alacağı taleplerine yönlik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kocanın temyizine hasren yapılan incelemeye gelince;
Toplanan delillerden, davalı-davacı kocanın sürekli alkol alıp eşine fiziksel şiddet uygulamasına karşılık davacı-davalı kadının da eşine hakeret edip, ısınamadığını, tiksindiğini ve nefret ettiğini söylediği, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflardan birinin kusurunu diğerinden üstün tutmanın mümkün bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birarada yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesi karşısında davalı-davacı kocanın boşanma davasının da kabulüyle boşanmaya (TMK.md.166/1) karar verecek yerde bu istemin yazılı şekilde reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı-davacı kocanın davalı-davacı kadının boşanma davası ve fer"ilerine dair temyiz itirazlarıyla, davacı-davalı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz itirazları dışında kalan temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, davacı-davalı kadının ziynet alacağı talebine ilişkin hükmün yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Canan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran İsa"ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.12.2011 (Pzt.)