4. Ceza Dairesi Esas No: 2013/35533 Karar No: 2016/2035 Karar Tarihi: 09.02.2016
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/35533 Esas 2016/2035 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında asliye ceza mahkemesinde tehdit suçundan hüküm verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve mahkeme kararı onanmıştır. Mahkeme, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu sonucuna varmıştır. Hüküm uygulanabilir durumda olduğundan bozma gerekli görülmemiştir. Tahdit suçu, Türk Ceza Kanunu (TCK) kapsamında düzenlenmiştir. Hüküm gereği, sanığa hak yoksunluğu hükmü verilmemiştir ancak TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarındaki ceza infaz kuralları uygulanacaktır.
4. Ceza Dairesi 2013/35533 E. , 2016/2035 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen, tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; Eylemin, doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği, Anlaşıldığından, sanık .."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.