Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/3610 Esas 2019/5838 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3610
Karar No: 2019/5838

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/3610 Esas 2019/5838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kendisine ait olan ve tarım arazisi olarak kullanılan taşınmazın müvekkili adına tescilini istemiştir. Mahkeme, taşınmazın bir bölümünü müvekkilinin lehine kayıt etmiş ve diğer bölümünü reddetmiştir. Karar, Hazine tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki arazi kadastrosu ve orman kadastrosu sonucunda taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, davacının mülkiyet başvurusuna yönelik olarak kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu kabul edilmiştir. Anılan tüm açıklamalar sonucunda, mahkeme kararı onanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 713. maddesi: Tapusuz taşınmazın tescil taleplerine ilişkin düzenlemeleri içerir.
- 6831 Sayılı Orman Kanunu'nun 2/B maddesi: Orman sınırı dışında kalan ve orman vasfını kaybetmiş arazilerin değerlendirilmesine yönelik düzenlemeleri içerir.
- Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi: Temyiz harcının belirlenmesine ilişkin düzenlemeleri içerir.

20. Hukuk Dairesi 2019/3610 E. , 2019/5838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı gerçek kişi ile davalılardan Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili 27/12/2012 havale tarihli dilekçeyle.....mevkiinde bulunan, dilekçesinde sınırlarını bildirdiği taşınmazı 1980 yılında ..... satın aldığını, taşınmazın satıştan önce ..... tarafından imar ve ihya edilmiş olduğunu, nizasız, fasılasız malik sıfatıyla sebze ekilmek suretiyle tarım arazisi olarak kullanıldığını, davacının da taşınmazı satın aldıktan sonra kullanmaya devam ettiğini, taşınmazın devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olmadığını, kadastro çalışması sırasında tespit harici bırakıldığını, özel mülkiyete konu olabilecek taşınmazlardan olduğunu, davacı lehine eklemeli kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla mülk edinme koşullarının oluştuğunu ileri sürerek taşınmazın müvekkili adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile, 28/11/2014 tarihli fen bilirkişisi raporu ekindeki krokide (A) harfiyle ve sarı renkle boyalı şekilde gösterilen 1.642,79 m2 yüzölçümlü taşınmazın davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline, aynı krokide (B) harfiyle ve kırmızı renkle boyalı şekilde gösterilen taşınmaz kısmına ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişi tarafından vekalet ücreti yönünden, davalılardan Hazine tarafından tüm yönlerden temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava TMK’nın 713. maddesine göre tapusuz taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde genel arazi kadastrosu, 1958 ilâ 1960 yılları arasında yapılıp, 22.01.1961 tarihinde kesinleşmiştir. Yörede dava tarihinden önce 1990 yılında yapılıp, 11.04.1991 tarihinde ilân edildikten sonra 11.10.1991 tarihinde kesinleşen orman kadastrosu ve 6831 sayılı Kanunun 2/B uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada (A) harfiyle gösterilen çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 14/10/2019 günü oy birliği ile karar verildi.