Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16836 Esas 2019/2804 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16836
Karar No: 2019/2804
Karar Tarihi: 14.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16836 Esas 2019/2804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyeti hükmedilmiştir. Sanık tarafından yapılan temyiz isteminin 1 haftalık süre geçtikten sonra yapılmış olması sebebiyle reddedilmiştir. Ayrıca sanığın cezasının alt sınırının 1 yıl hapis cezası olması gerektiği, ayrıca eylemin birden fazla kişi tarafından işlenmesi sebebiyle ilgili kanun maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden sadece 6 ay hapis cezası verildiği tespit edilmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtilmiş ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. İlgili kanun maddeleri 1412 sayılı CMUK'nın 310. ve 317. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c ve 53. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2016/16836 E. , 2019/2804 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ..."ın temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Yokluğunda verilerek 26/05/2014 tarihinde tebliğ olunan kararı, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 06/06/2014 havale tarihli dilekçesiyle temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin, aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 116/4 maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının 1 yıl hapis cezası olduğu gözetilmeden sanık hakkında 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi ve eylemin birden fazla kişi tarafından işlenmesi nedeniyle aynı Kanun"un 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.