MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 1.Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 09/01/2018 tarih ve 2015/746 E- 2018/35 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 03/05/2018 tarih ve 2018/812 E- 2018/441 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili şirkete yatırdığını iddia ettiği paranın iadesi için Duisburg Eyalet Mahkemesinde 4 O 23/10 sayılı dosya ile dava açtığını, mahkemece davacının talebinin reddine karar verildiğini, davalının bu karara itiraz ettiğini, Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesi tarafından I-17 U 118/11 sayılı dosya üzerinden 24/05/2013 ve 07/03/2014 tarihli kararlar ile başvurunun reddine karar verildildiğini, Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesi kararının MÖHUK 58. maddesinde öngörülen şartları taşıdığını ileri sürerek kararın tanınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, somut olayda, Fedaral Almanya Cumhuriyeti Düsseldorf Yüksek Eyalet mahkemesi I-17 U 118/11 sayılı ilgili mahkemesince sonuçlanmış, taraflara tebliğ edilmiş, 01/06/2015 tarihinde kesinleşmiş ve apostille onaylandığı, davacı tarafın isteminin Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine giren ve kamu düzenine ilişkin olmayan hususlardan olduğu, yabancı mahkemece verilen kararın Türk Mahkemelerince tenfizinin yapılmasının kamu düzenine aykırı bulunmadığı gerekçesi ile Fedaral Almanya Cumhuriyeti Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesinin I-17 U 118/11 sayılı ve 24/05/213 ve 07/03/2014 tarihli kararlarının 5218 sayılı MÖHUK"nun ilgili maddeleri uyarınca tanınmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, Federal Almanya Cumhuriyeti Düsseldorf Yüksek Eyalet Mahkemesi"nin temyiz istemine ilişkin verdiği kararların ilk derece mahkemesi olan Düsseldorf Asliye Hukuk Mahkemesi ve Duisburg Eyalet Mahkemesi"nin kararını inceleyen temyiz/istinaf mahkemesi kararı niteliğinde olduğu, yeni bir hüküm verilmediği, bir başka anlatımla temyiz mahkemesi kararının niteliği itibarıyla yeni bir karar olmadığı, bu durumda yüksek mahkeme kararının tek başına tanınmasının istenemeyeceği gerekçesi ile davalı vekilinin stinaf başvurusunun HMK"nın 353/(1)-b.2 maddesi gereğince kabulü ile Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 09/01/2018 tarih 2015/746 Esas 2018/35 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, tanınması talep edilen kararın talep eden davacı açısından temyiz başvurusundan vazgeçilmesi nedeniyle usuli nitelikte bir karar olmasına, usuli yönden verilen kararın Türk Hukuku bakımından kesin hüküm teşkil etmemesine, tanıma talebinin niteliği itibarıyla sadece yenilik doğrucu mahiyetteki kararlar için söz konusu olmasına, davacının usule ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınmasında hukuki yararının bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.