MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 53, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 80 TL adli para cezası ile mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararın,.... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunan sanığa CMK’nın 35/3. maddesine aykırı şekilde tebliğ edildiği anlaşıldığından, sanığın 16/04/2015 tarihli temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek 28/04/2015 tarihli ek kararın kaldırılması suretiyle yapılan incelemede ;
Konya’dan İstanbul’a gitmek üzere trene binen katılanın yanına gelen sanık ...’ın kendisini polis memuru Serkan Yılmaz olarak tanıttıktan sonra, trende cüzdanının çalındığını söyleyerek güvenlik amacıyla katılandan cüzdanını ve cep telefonunu istediği, sanığa güvenen katılanın, içerisinde bir takım kartlar, 180 TL para olan cüzdanı ile cep telefonunu trenden indikten sonra geri almak üzere sanığa verdiği, katılan ile sanığın İstanbul’da trenden indikten sonra birlikte Üsküdar’a kadar yürüdükleri ve bir yemek yedikleri sırada sanığın ganyan bayiine gidip geleceğini bahane ederek cüzdan ve cep telefonuyla birlikte ortadan kaybolduğu anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;


1- Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğüne ilişkin suçu 18 yaşından küçükken işlemesi karşısında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından uygulanmasına ilişkin mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.10.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.