MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 20/09/2018 gün ve 2018/167 Esas - 2018/242 karar sayılı hükmü ile TCK"nın 158/1-L, 158/3, 62, 53, 58, 5.2 maddeleri gereği kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf talebinin esestan reddine ilişkin karar

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında, sanık ve sanık müdafii tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmü, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinde ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır"" denilmesi ile aynı kanunun 294. maddesinde yer alan ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir"" hükmü ve aynı kanunun 301. maddesinde belirtilen ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklindeki düzenlemeler gözetilerek; sanık müdafiinin sanığın ikinci olayda bulunmadığı ve bu nedenle 158/3 maddesinin uygulanmaması gerektiğine ve sanığın eylemin TCK’nın 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturacağı, 39/2-c takdiri indirim nedenleri ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz taleplerinin bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın olay tarihi olan 24.10.2017 tarihinde saat 13:30 sıralarında ... numaralı ev telefonundan arandığı, kendisini emniyet amiri olarak tanıtan karşıdaki erkek sesli şahsın " kaybolan kimliğinin fetö/pdy terör örgütünün eline geçtiğini, kendisi adına bankadan kredi çektiklerini, şahıs gönderip ne kadar parası varsa vermesi gerektiğini, eğer para verirse kendisini kurtaracaklarını" söylediği, katılanın buna inandığı, bunun üzerine sanıkların anlatımlarına göre hakkında ayrı soruşturma yürütülen ve yakalamalı olan sanık..." nin diğer sanıklar ... ve ..."u telefonla yönlendirdiği, sanıklar ... ve ..."un diğer sanık..."nin yönlendirmesi ile önce otobüsle Simav"a geldikleri, daha sonra ticari taksi ile katılanın evinin bulunduğu adrese geldikleri, ..." un takside beklediği diğer sanık ..."un katılanın evinin kapısına gittiği, katılanın gelen kişinin telefonla görüştüğü kişinin gönderdiği şahıs olduğunu düşünerek bankadan çektiği 7.000,00 TL, 1.200,00 USD, 3 adet çeyrek altın ve 1 adet 150,00.-TL değerindeki gümüş bilekliği ..."a verdiği ve ..."un bunları alarak oradan uzaklaştığı, sanıkların eylemine hakkında ayrıca soruşturma yürütülen..."nin azmettiren olarak katıldığı dolayısı ile sanıkların atılı suçu en az üç kişi ile birlikte işledikleri anlaşılmakla; nitelikli dolandırıcılık suçundan ilk derece mahkemesinin vermiş olduğu mahkumiyet hükmüne yönelik bölge adliye mahkemesince verilen istinaf isteminin esastan reddine dair hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin sanığın ikinci olayda bulunmadığı ve bu nedenle 158/3 maddesinin uygulanmaması gerektiğine ve sanığın eylemin TCK’nın 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturacağı, 39/2-c takdiri indirim nedenleri ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, dosyanın 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi gereğince Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.