MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında hayati tehlikeye neden olacak şekilde yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri ile belirlenen cezanın TCK’nin 87/1-d maddesi ile 1 kat arttırılması, bulunan cezanın 5 yıl hapis cezasının altında kalması halinde TCK’nin 87/1-son maddesi gereğince 5 yıl hapse çıkartılması gerektiği gözetilmeden, TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri işaret edilerek cezanın doğrudan 5 yıla çıkartılması suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması,
2) Olayın başlangıcının taraflarca farklı anlatılması ile taraflar arasında çıkan kavgada, her iki tarafın da yaralanmış olması ve dosya kapsamındaki delillerden kavgaya hangi tarafın haksız hareketi ile sebebiyet verdiğinin kesin olarak belirlenememesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, gerekçesiz olarak (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafi ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.05.2019 gününde oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
Öncesinde arkadaş olup ailece görüşen ancak olaydan önce sanığın, katılanın eşini telefonla birden fazla araması nedeniyle aralarında önce telefonla tartıştıkları sonrasında, katılanın eşini de yanına alarak sanığın evinin bulunduğu yere gittiğinde sokak üzerinde, katılanın aracından demir copla indiği sanığın ise elinde namlu uzunluğu 21 cm olan tahta saplı bıçak ile karşıladığı, aralarında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, katılanın demir copla saldırması üzerine sanığın da bıçakla hamle yaparak katılanı batın bölgesinden bir bıçak darbesiyle yaraladığı anlaşılmıştır.
Katılan hakkında düzenlenen ve ayrıntı içermeyen Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 27.08.2015 tarihli rapor içeriğinde "..batın orta hata yaklaşık 8 cm cilt-ciltaltı bağırsak ve periton dışarıda,... Hayati tehlikesinin devam ettiği, hasta yoğun bakım ünitesinde entübe olarak hayati destek cihazına bağlı olduğunun," yazılı bulunduğu görülmüştür.
Katılanın yaşamsal tehlike geçirmesine neden olan yaralanması tek darbeden ibaret olsa da sonuç almaya elverişli olduğu, yaralanması neticesinde yaşam destek cihazına bağlı olarak yoğun bakımda entübe (hastaları solunum cihazına bağlayabilmek için ağızdan nefes borusuna ulaşan bir boru takmak gerekir. Bu boru takma işlemine "entübasyon" denir. Bu borunun bir ucu nefes borusu yoluyla akciğerlere ulaşırken diğer ucuna akciğerlere hava üfleyen cihazlar bağlanır.) edildiğinin belirtilmesine, suçta kullanılan aletin elverişliliği, darbenin şiddeti, hedef alınan bölge, meydana gelen yaralanmanın niteliği dikkate alındığında sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olup olmadığını değerlendirmenin, oluşmuş ise suçu nitelendirmenin ve delilleri taktir yetkisinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu, bu nedenle bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmamaktayım.