Mahkemesi : Artvin Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 30/10/2014
Numarası : 2013/377-2014/455

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde 2001 yılında kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademelerinin tespiti ile yeni derece ve kademeleri dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı İl Özel İdaresi, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 7 yıl 271 gün çalışmasının bulunduğu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda "bir derece" ve her yıl "bir kademe" alacağı, davacının eklenmesi gereken derece ve kademesinin 4/7 olduğu, bunun iş ilişkisinin son bulduğu tarihteki derece ve kademesine eklenmesiyle 01.03.2009 tarihi itibariyle olması gereken derece ve kademesinin 9/22 olarak tespit edilerek zamanaşımı savunması gözetilerek hesaplama yapılmıştır.
İşyerinde uygulanan TİS gereği tam bir yıl çalışmasının karşılığı 1 kademe, 2 yıl çalışmasının karşılığı da 1 derecedir. Davacının pozisyonunun düz işçi olması nedeniyle TİS hükümleri gereği pozisyon derecesinin üst sınırı 01.03.2012 tarihine kadar 8 derece olarak belirlenmiştir. Davacı Ağustos 2009 da emekli olmuştur. Bu nedenle en son 8. derecede kalması gerekirken bilirkişi tarafından 01.03.2009 tarihinde 9. dereceden hesaplama yapılması ve yıllara göre derecesini artırmak suretiyle yapılan tüm hesaplama hatalı olup hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınması isabetsizdir.
Ayrıca davacının geçici işçi olarak çalıştığı 7 yıl 271 güne karşılık eklenmesi gereken derece 3 derece, TİS düzenlemesi gereği 90 günü aşan artık yıla da bir derece verilmesi nedeniyle 8 kademe olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda 4 derece eklenmek suretiyle hata yapılmış olması da başka bir bozma nedenidir.
Mahkemece yapılacak iş, öncelikle eklenecek derece - kademe tespitinin ilgili pozisyonun üst derece sınırı dikkate alınarak yapılması ve alacaklarında buna göre hesaplanmasından ibarettir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.