Mahkemesi : Artvin Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 30/10/2014
Numarası : 2013/305-2014/451

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde 2001 yılında kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademelerinin tespiti ile yeni derece ve kademeleri dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı İl Özel İdaresi, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.-
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 6 yıl 113 gün çalışmasının bulunduğu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda "bir derece" ve her yıl "bir kademe" alacağı, davacının eklenmesi gereken derece ve kademesinin 3/6 olduğu, bunun iş ilişkisinin son bulduğu tarihteki derece ve kademesine eklenmesiyle 01.03.2011 tarihi itibariyle olması gereken derece ve kademesi 13/19 olarak tespit edilerek zamanaşımı savunması gözetilerek hesaplama yapılmıştır.
İşyerinde uygulanan TİS gereği bir yıl çalışma karşılığı 1 kademe, 2 yıl çalışma karşılığı da 1 derecedir. Davacının pozisyonunun distribütör operatörü olması nedeniyle TİS hükümleri gereği pozisyon derecesinin üst sınırı 01.03.2012 tarihine kadar 11 derece olarak belirlenmiştir. Davacı Nisan 2011 tarihinde emekli olmuştur. Bu nedenle en son 11. derecede kalması gerekirken bilirkişi tarafından 01.03.2009 tarihinde 12. dereceden hesaplama yapılması ve yıllara göre derecesini artırmak suretiyle yapılan tüm hesaplama hatalı olup hatalı bilirkişi raporunun da hükme esas alınması isabetsizdir.
Mahkemece yapılacak iş, öncelikle eklenecek derece - kademe tespitinin ilgili pozisyonun üst derece sınırı dikkate alınarak belirlenmesi ve alacakların da buna göre hesaplanmasından ibarettir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.