Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2011/717 Esas 2011/22105 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/717
Karar No: 2011/22105

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2011/717 Esas 2011/22105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Akdağmadeni Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nde açılan bir boşanma davasında, davacının boşanma nedeni olarak gösterdiği eylemli ayrılık tek başına yeterli bir sebep olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ayrıca, mahkeme hakimi, davanın devamı süresince geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almakla yükümlüdür ve ekonomik ve sosyal durumlar da gözetilerek uygun miktarda tedbir nafakası hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, Türk Medeni Kanunu'nun 166/1-2, 169, 185/2-3, 186/1-3, 215, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267 maddelerine atıfta bulunarak verilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2011/717 E. , 2011/22105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Akdağmadeni Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :28.9.2010
NUMARASI :Esas no:2009/333 Karar no:2010/420

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Davacının terk (TMK.m.164) hukuksal nedenine dayalı olarak açılmış bir davası bulunmamaktadır. Eylemli ayrılık tek başına boşanma nedeni değildir.
Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın ve yanında bulunan 22.06.2006 doğumlu ortak çocuk M. yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 14.12.2011 (Çrş.)