Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/22011 Esas 2011/22046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : :Urla Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :8.6.2010
NUMARASI :Esas no:2008/149 Karar no:2010/301

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm maddi ve manevi tazminat, nafakalar ve kişisel ilişki yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Boşanma davasının açılmasından sonra tarafların barışıp biraraya geldikleri ve altı - yedi ay süreyle aynı evde birlikte yaşadıkları yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Davaya rağmen tarafların evlilik birliğini devam ettirmeleri ve birlikte yaşamaları birliğin temelinden sarsılmadığını, çekilebilir olduğunu gösterir. Bu durumda boşanmaya karar verilemez. O halde boşanma davasının reddi gerekirken, kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanılgıya değinilmekle yetinilmiştir.
2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalının (koca) aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Boşanma davasından sonra tarafların biraraya gelip altı -yedi ay süreyle aynı evde birlikte yaşamaları, davadan önceki kusurlu davranışların affedildiğini veya en azından hoşgörüyle karşılandığını gösterir. Bu hal, tarafların kusurlarını ortadan kaldırır. Affedilen veya hoşgörüyle karşılanan olaylar nedeniyle artık taraflar kusurlu kabul edilemez. Kusur bulunmayınca da maddi ve manevi tazminata hükmedilemez. O nedenle davalı-karşı davacının (kadın) maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
c)Velayetleri anneye bırakılan müşterek çocuklardan Ege 3.4.1994 , Deniz ise 4.11.2002 doğumludur. Bu çocuklarla babaları arasında tesis edilen kararda gösterilen günlerde saat 10.00 - 17.00 arasındaki kişisel ilişki babalık duygularını tatmine elverişli olmayıp yetersizdir.Çocukların babaları yanında yatılı kalmalarına imkan verecek ve yarıyıl tatili ile yaz tatilinde babalarıyla birlikte olacak şekilde kişisel ilişki tesis edilmesi, bundan beklenen amaca uygun olacaktır. Öyleyse açıklanan doğrultuda kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükün yukarıda 2. maddenin (b) ve (c) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 2. maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.12.2011 (Çar.)