Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9331 Esas 2016/9086 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9331
Karar No: 2016/9086
Karar Tarihi: 26.10.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9331 Esas 2016/9086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın finansal kiralama sözleşmesi neticesinde ödemelerini düzenli yapamayarak temerrüde düştüğü ve fesih ihtarına rağmen iş makinalarını iade etmediği ve bu nedenle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilmiştir. Mahkeme, suçun sübuta erdiğine hükmetmiş ve sanığı TCK'nın 155/2, 62 ve 52/2 maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir önceki kararına atıfta bulunularak hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesi halinde adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla \"120 gün\", \"100 gün\" ve \"2.000 TL\" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine sırasıyla \"5 gün\", \"4 gün\" ve \"80 TL\" ibarelerinin eklenmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 155/2, 62 ve 52/2 maddeleridir.

23. Ceza Dairesi 2015/9331 E. , 2016/9086 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanığın, TCK"nın 155/2, 62, 52/2 maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihi ""2010"" yılı olarak gösterilmiş isede; olaya konu iş makinalarını iadesi için çekilen ihtarnamenin 20/04/2007 yılında tebliğ edilmesi nedeni ile suç tarihinin 65 gün sonrası olan "" 25/06/2007 olarak yazılmaması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Sanığın katılan şirketle yaptığı finansal kiralama sözleşmesi neticesinde ödemelerini düzenli yapamayarak temerrüde düştüğü ve fesih ihtarina rağmen iade gerçekleştirmediği böylece atılı usçu işlediği iddia ve kabul edilen olayda; suçun sübutuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak ;

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 120 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "120 gün" ,""100 gün"" ve ""2.000 TL"" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", ve ""4 gün"" ve ""80 tl"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.