Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23287 Esas 2011/22003 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/23287
Karar No: 2011/22003

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/23287 Esas 2011/22003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 1. Aile Mahkemesi'nde görülen bir davada, taraflar arasındaki evlilik birliğinin kusur oranı eşit olarak kabul edilmiştir. Davalı-karşı davacı daha fazla kusurlu bulunup yoksulluk nafakası talebi reddedilmişse de, bu karar bozulmuştur. Kanuna uygun sebepler ve deliller göz önüne alınarak, boşanmada kusur durumunun belirlenmesinde ve buna bağlı olarak yoksulluk nafakası talebinin kabul edilip edilmemesinde, tarafların kusur oranı dikkate alınarak karar verilmektedir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu madde 166/3, Türk Medeni Kanunu madde 175, Türk Medeni Kanunu madde 174.

2. Hukuk Dairesi 2010/23287 E. , 2011/22003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ankara 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :15.9.2010
NUMARASI :Esas no:2009/783 Karar no:2010/1219

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı tarafından; kocanın boşanma davası, ağır kusurlu kabul edilmesine ilişkin gerekçesi, maddi ve manevi tazminat, yoksulluk nafakası ve ziynetlerle ilgili tefrik kararı yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuna uygun sebeplere ve özellikle davalı-karşı davacının ziynetler, ev eşyaları ve kişisel eşyalara ilişkin talebinin tefrik edildiğinin anlaşılmasına, tefhim edilen kararda yer alan tefrik kararının, gerekçeli kararda gösterilmemiş olmasının sonuca etkili bulunmamasına göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı-karşı davalının eşine fiziki şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği, davalı-karşı davacının da kocasına ve kocasının ailesine hakaret ettiği ve çocukların bakımı ve gözetimine ilişkin görevlerini yerine getirmediği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, evlilik birliğinin tarafların aynı orandaki kusurlu davranışlarıyla temelinden sarsıldığı sabittir. Durum böyleyken, davalı-karşı davacının boşanmada daha fazla kusurlu kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davalı-karşı davacının yoksulluk nafakası isteğinin reddedilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve buna bağlı olarak yoksulluk nafakasına ilişkin bölümünün BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.12.2011 (Salı)