Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11801 Esas 2015/7674 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11801
Karar No: 2015/7674
Karar Tarihi: 26.02.2015

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11801 Esas 2015/7674 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın görevi kötüye kullanma suçundan yargılandığı ve mahkemece suçlu bulunduğu belirtilmiştir. Ancak suçu aynı kararın icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmediği ve suçun TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmediği belirtilmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun kararlarına göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK'nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanığın adli sicil kaydındaki borcun ödenmesi halinde suç olmaktan çıkarılabileceği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 43/1, 53/1-a ve 53/5 maddeleri, CMK'nın 231/5-6 ve 321. maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2013/11801 E. , 2015/7674 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/290967
MAHKEMESİ : Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2011
NUMARASI : 2008/427 Esas, 2011/161 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre 23/06/2005 olan suç tarihinin karar başlığında 21/02/2005 olarak yanlış gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yüklenen suçu aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Suçun TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün ve 2008/149-163, 13/11/2007 gün 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve elektrik hırsızlığına ilişkin ilamın ise 6352 sayılı Kanun ile karşılıksız yararlanma suçuna dönüştüğü ve söz konusu borcun ödenmesi halinde suç olmaktan çıkarıldığı, ödemeyi yapmış olması halinde sabıkasız olacağı da gözetilerek, bu konu araştırıldıktan sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.