Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15945 Esas 2019/13569 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde taşlama işçisi olarak çalıştığını, 26.01.2015 tarihinde 15 yıl sigortalılık 3600 prim gün sayısının dolduğunu, müvekkilinin Sosyal Güvenlik Kurumu "ndan aldığı yazı üzerine ihtarname göndererek işyerinden kıdem tazminatını talep ettiğini, ihtarın üzerine işverenin ödeme yapılıncaya kadar davacıdan çalışmasını istediğini, davacının da ödeme yapılacağını düşünerek 02.02.2015 tarihine kadar çalıştığını, 02.02.2015 tarihinde rahatsızlandığını ve 2 gün rapor aldığını, rapor bitiminde bölüm şefinin davacıya gelmemesini söylediğini, müvekkilinin kıdem tazminatına hak kazandığı halde ödeme yapılmadığını beyan ederek 24.774,00 TL kıdem tazminatı, 113,00 TL fazla çalışma ücreti ve 113,00 TL ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, daavnın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilinin temyizinde ve rapora itirazında belirttiği imzalı ve imzasız ücret bordrolarında 2012 Mart – Ağustos ve Eylül aylarında fazla mesai tahakkuku bulunduğu anlaşılmakla söz konusu aylara ilişkin fazla mesai alacaklarının işveren tarafından davacıya ödendiğinin tesbit edilmesi halinde hesaplanan fazla mesai alacağından imzasız bordrodaki tahakkuklarının mahsubu, imzalı bordrodaki tahakkukların ise dışlanması gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 20.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.