Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/22031 Esas 2011/21885 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/22031
Karar No: 2011/21885

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/22031 Esas 2011/21885 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Emirdağ Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi tarafından verilen karara göre, davacı-davalı kadın bakire olmasına rağmen uzun süre cinsel ilişki kuramadığı için boşanma davası açmıştır. Mahkeme, davacı-davalı kadının kusurlu olmadığını ve cinsel ilişkinin kurulmamasında davalı-davacı kocanın kusurlu bulunduğunu tespit etmiştir. Ancak, mahkeme davacı-davalı kadının ağır kusurlu olduğunu kabul ettiği için tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerini reddetmiştir. Kanun maddeleri olarak Türk Medeni Kanunu'nun 166/2. maddesi uygulanmadığı belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2010/22031 E. , 2011/21885 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Emirdağ Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :30.07.2010
NUMARASI :Esas no:2007/21 Karar no:2010/547

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kocanın boşanma davası, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Toplanılan delillerden; tarafların organik bir engellerinin bulunmamasına rağmen uzun bir süre cinsel ilişki kuramadıkları, davacı-davalı kadının bakire olduğu, cinsel ilişkinin kurulmamasında davacı-davalı kadının kusurlu olduğunun kanıtlanamadığı, cinsel ilişkinin kurulmamasında davalı-davacı kocanın kusurlu bulunduğu, davacı-davalı kadının baba evine gönderildiği, böylece evlilik birliğinin sona ermesine neden olan olaylarda davalı-davacı kocanın tamamen kusurlu bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalıya atfı kabil hiç bir kusurun ispat edilmemesi nedeniyle Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının gerçekleşmediği de anlaşılmaktadır. Kocanın boşanma davasının reddi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Evlilik birliğinin sona ermesine neden olan olaylarda davalı-davacı kocanın tamamen kusurlu bulunmasına rağmen, mahkemece davacı-davalı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü ve bu kabule bağlı olarak davacı-davalı kadının maddi-manevi tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddine ve davalı-davacı koca lehine manevi tazminata karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda 1. ve 2 bentlerde açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.13.12.2011 (Salı.)