MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 15.06.2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında dava dışı ...’nın kullandığı araçta yolcu olarak bulunan davacının yaralandığını, karşı aracın davalı şirket tarafından trafik sigortasının yapılmış olduğunu, kazadan dolayı davacının uğradığı zararın karşılanmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı olmak üzere 10.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davacı vekili 30.10.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile talep edilen tutar toplamını 151.210,49 TL olarak arttırmıştır.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının kaza nedeniyle %47 maluliyete uğradığı kabul edilerek 151.210,49 TL zarardan %20 hatır taşıması indirimi yapılarak 120.968,39 TL’nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hükmün taraf vekillerince temyizi üzerine Daire’nin 2015/5378-11094 sayılı bozma ilamında özetle, “Mahkemece hatır taşıması nedeniyle indirim yapılmış ise de bu konuda yeterli araştırma yapılmamıştır. Davacının kaza yapan araçta neden bulunduğu belirlenmemiştir. Soruşturma dosyasının tamamı celbedilerek hatır taşıması bulunup bulunmadığı hususunun belirlenmesi gerekmektedir. Ayrıca hükme esas alınan Ç. Ü. Tıp Fakültesi
Adli Tıp Ana Bilim Dalı tarafından düzenlenen 14.07.2014 tarihli raporda “sağ kalça hareket kısıtlığı yanında tedavi ile işlevselliği kısmen düzelen uyum bozukluğu” nedeniyle %47 maluliyet oranı belirlenmiştir. Bu rapora esas olduğu belirtilen 24.02.2014 tarihli sağlık kurulu evrakı dosyada bulunmamaktadır. Bu raporda bu rahatsızlığın kaza sebebiyle olup olmadığı ve iyileşme imkanının olup olmadığı değerlendirilmemiştir. Bu durumda kazayla ilgili tüm tedavi evrakı celbedilerek Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden rapor alınarak davacının maluliyet oranının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamıştır.” şeklindeki gerekçesi ile karar bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde ATK 2. İhtisas Kurulu’nun 15.08.2018 tarihli raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile; 40.966,70 TL"nin dava tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece yapılan araştırma inceleme hüküm vermeye yeterli değildir.
Davacı taraf, trafik kazası sonucu yaralanması nedeni ile geçici ve daimi maluliyete uğradığını ileri sürmüş, maluliyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
“Cismani Zarar Halinde Lazım Gelen Zarar ve Ziyan” başlığı altında düzenlenen BK"nın 46. maddesinde, bedensel zarara uğranılması nedeni ile talep edilebilecek zarar türleri belirtilmekte olup çalışma gücü kaybı da bu zarar türleri arasında yer almaktadır. Haksız fiil sonucu çalışma gücü kaybının olduğu iddiası ve buna yönelik bir talebinin bulunması halinde, zararın kapsamının belirlenmesi açısından maluliyetin varlığı ve oranının belirlenmesi gerekmektedir. Sözkonusu belirlemenin ise Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı bölümleri gibi kuruluşların çalışma gücü kaybı olduğu iddia edilen kişide bulunan şikayetler dikkate alınarak oluşturulacak uzman doktor heyetinden, haksız fiilin gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü veya Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümleri dikkate alınarak yapılması gerekmektedir.
Somut olayda davacının yaralanmasına neden olan kazaya bağlı maluliyetine ilişkin olarak dosyada Ç. Ü. Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı tarafından düzenlenen 14.07.2014 tarihli raporda Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri
Tüzüğü hükümlerine göre ..."nün (sağ kalça hareket kısıtlığı, tedavi ile düzelen uyum bozukluğu) çalışma gücü kaybı oranının %47 ve kalıcı olduğu belirtilmiştir. Bozma sonrası yapılan yargılamada Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu tarafından, Ç. Ü. Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı tarafından düzenlenen 14.07.2014 tarihli rapor da değerlendirilerek ve davacının yeniden tetkikleri yaptırılarak, 28.08.2018 tarihli rapor düzenlenmiştir. Buna göre; “Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulunca 2 defa, Kurulumuzca 1 defa müzekkere edilerek olay tarihinde Tarsus Devlet Hastanesi’nde uygulandığı anlaşılan görüntüleme tetkiklerinin CD halinde kopyalarının (DICOM formatında) istenmesine rağmen söz konusu tetkiklerin dava dosyasında mevcut olmadığından Kurulumuzca incelenemediği cihetiyle tıbbi belgelerde mevcut olan Organik Kişilik Bozukluğu, Uyum Bozukluğu tanıları ile dava konusu olay arasında illiyet kurulamadığına göre; ...,... oğlu, 03.02.1974 doğumlu ...’nün 15.06.2012 tarihinde geçirmiş olduğu trafik kazasına bağlı gelişen sağ asetebulum kırığı sonrası gelişen kalça hareket kısıtlılığı arızası nedeniyle, 11.10.2008 tarih ve 27021 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümlerinden yararlanılarak ve mesleği bildirilmemekle Grup1 kabul olunarak:
Gr1 XII(6a………...25)A %29 x 0,2 = %5,8
E cetveline göre %6 (yüzdealtı) oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı, iyileşme süresinin 15.06.2012 tarihinden itibaren 6 (altı) aya kadar uzayabileceği oy birliği ile mütalaa olunur.” şeklinde rapor düzenlenmiştir.
Her iki rapor arasında açıkça ve büyük oranda bir çelişki bulunmaktadır. Yapılacak iş, 28.08.2018 tarihli ATK 2. İhtisas Kurulu raporunun sonuç bölümünde belirtilen, Tarsus Devlet Hastanesi’nden davacıya ait görüntüleme tetkiklerinin CD halinde kopyalarının (DICOM formatında) dosya içerisine alınarak, önceki tetkik ve tedaviye ilişkin bütün evraklar da yeniden değerlendirilmek suretiyle, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulundan olay tarihinde yürürlükte olan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine uygun çelişkiyi giderecek yeni bir rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 19/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.