Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10021 Esas 2016/9080 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52/2, 53 maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 25.000 TL adli para cezası,
TCK"nın 204/1, 62, CMK"nın 231 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına dair sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı Kanun"un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, CMK"nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran sanığın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
2)Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararına dair sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Katılanın mahkemede; sanığın arsa bulmada kendisine yardımcı olduğunu, malı bağlaması için sanığa 15 bin TL kapora verdiğini, sanığın malı başkasına sattığını ve 15 bin TL"lik borcuna karşılık suça konu çeki verdiğini

beyan etmesi karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.03.1998 gün ve 6/8-69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, kandırıcı nitelikteki davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı gözetilerek, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.