Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5451 Esas 2021/13912 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5451
Karar No: 2021/13912
Karar Tarihi: 01.11.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5451 Esas 2021/13912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, suçta kullanılan aracın üçüncü kişiye ait olduğu ve aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu belirlendi. Ancak sanığın mahkumiyetine ilişkin temyiz istemlerinde, yürürlükte bulunan kanun maddelerine uyulmadığı, adli para cezasının paraya çevrilmesinde yasal düzenlemelerin gözetilmediği, hapis cezası ertelenen sanığın denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunda ihtarat yapılmadığı, kaçak eşyanın müsadere edilmesi gerektiği halde bu hususun göz ardı edildiği ve son çıkan yasal düzenlemelerin dikkate alınması gerektiği tespit edildi. Bu nedenle, hükmün bozulması ve yerel mahkemenin yeniden değerlendirme yapması kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri:
5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 54. Madde
6545 Sayılı Kanun, 89. Madde
5607 Sayılı Kanun, 3/5, 3/10, 3/11, 5/2, 13/1 ve 22. Madde
7242 Sayılı Kanun, 61. Madde
1412 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 321. Madde.

7. Ceza Dairesi 2019/5451 E. , 2021/13912 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin suçta kullanılan nakil vasıtası hakkında kurulan hükümle sınırlı olduğu kabul edilerek anılan hükme hasren yapılan temyiz incelemesinde;
Suçta kullanılan nakil vasıtasının üçüncü kişiye ait oluşu dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nun 54. maddesine göre aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle iade kararının ONANMASINA,
II- Sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Gün adli para cezası, paraya çevrilirken yasa maddesi gösterilmediği gibi, temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi,
3- Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nun 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde ise cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtaratının yapılmaması,
4- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5- Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken delalet maddesinin gösterilmemesi,
6- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında
etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, temyiz edenin sıfatına göre sanığın cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 01.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.